afirmativ
From Wiktionary, the free dictionary
Romanian
Etymology
Borrowed from French affirmatif. Equivalent to afirma + -tiv.
Adjective
afirmativ m or n (feminine singular afirmativă, masculine plural afirmativi, feminine and neuter plural afirmative)
Declension
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative | indefinite | afirmativ | afirmativă | afirmativi | afirmative | |||
definite | afirmativul | afirmativa | afirmativii | afirmativele | ||||
genitive- dative | indefinite | afirmativ | afirmative | afirmativi | afirmative | |||
definite | afirmativului | afirmativei | afirmativilor | afirmativelor |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.