aanhaken
From Wiktionary, the free dictionary
Dutch
Etymology
Pronunciation
Verb
aanhaken
- (transitive) to hook (attach a hook to)
- (transitive) to hook (catch with a hook)
- (intransitive) to join, tag along
Conjugation
Conjugation of aanhaken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | aanhaken | |||
past singular | haakte aan | |||
past participle | aangehaakt | |||
infinitive | aanhaken | |||
gerund | aanhaken n | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | haak aan | haakte aan | aanhaak | aanhaakte |
2nd person sing. (jij) | haakt aan, haak aan2 | haakte aan | aanhaakt | aanhaakte |
2nd person sing. (u) | haakt aan | haakte aan | aanhaakt | aanhaakte |
2nd person sing. (gij) | haakt aan | haakte aan | aanhaakt | aanhaakte |
3rd person singular | haakt aan | haakte aan | aanhaakt | aanhaakte |
plural | haken aan | haakten aan | aanhaken | aanhaakten |
subjunctive sing.1 | hake aan | haakte aan | aanhake | aanhaakte |
subjunctive plur.1 | haken aan | haakten aan | aanhaken | aanhaakten |
imperative sing. | haak aan | |||
imperative plur.1 | haakt aan | |||
participles | aanhakend | aangehaakt | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.