வாய்

Tamil

Picture dictionary
தலையோடு மூளை கண் நெற்றி உதடு மூக்கு வாய் நாடி தாடை காது கன்னம் கழுத்து
Click on labels in the image.

Etymology

From Proto-Dravidian *wāy. Cognate with Telugu వాయి (vāyi), Malayalam വായ് (vāyŭ), Kannada ಬಾಯಿ (bāyi).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋaːj/

Noun

வாய் • (vāy)

1. mouth
2. entrance

Declension

y-stem declension of வாய் (vāy)

	singular	plural
nominative	வாய் vāy	வாய்கள் vāykaḷ
vocative	வாயே vāyē	வாய்களே vāykaḷē
accusative	வாயை vāyai	வாய்களை vāykaḷai
dative	வாய்க்கு vāykku	வாய்களுக்கு vāykaḷukku
benefactive	வாய்க்காக vāykkāka	வாய்களுக்காக vāykaḷukkāka
genitive 1	வாயுடைய vāyuṭaiya	வாய்களுடைய vāykaḷuṭaiya
genitive 2	வாயின் vāyiṉ	வாய்களின் vāykaḷiṉ
locative 1	வாயில் vāyil	வாய்களில் vāykaḷil
locative 2	வாயிடம் vāyiṭam	வாய்களிடம் vāykaḷiṭam
sociative 1	வாயோடு vāyōṭu	வாய்களோடு vāykaḷōṭu
sociative 2	வாயுடன் vāyuṭaṉ	வாய்களுடன் vāykaḷuṭaṉ
instrumental	வாயால் vāyāl	வாய்களால் vāykaḷāl
ablative	வாயிலிருந்து vāyiliruntu	வாய்களிலிருந்து vāykaḷiliruntu

Derived terms

• வாயில் (vāyil)
• வாய்குமட்டல் (vāykumaṭṭal)
• வாய்க்கால் (vāykkāl)
• வாய்ச்சுத்தம் (vāyccuttam)
• வாய்ச்சொலவு (vāyccolavu)
• வாய்ச்சொல் (vāyccol)
• வாய்தல் (vāytal)
• வாய்நீர் (vāynīr)
• வாய்ப்பாட்டு (vāyppāṭṭu)
• வாய்ப்பு (vāyppu)
• வாய்மை (vāymai)

References

• University of Madras (1924–1936) “வாய்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press