ஜமீன்

Tamil

Etymology

Borrowed from Classical Persian زمین (zamīn).

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɐmiːn/

Noun

ஜமீன் • (jamīṉ)

1. (historical) estate of a zamindar

Declension

ṉ-stem declension of ஜமீன் (jamīṉ)
	Singular	Plural
Nominative	ஜமீன் jamīṉ	ஜமீர்கள் jamīrkaḷ
Vocative	ஜமீனே jamīṉē	ஜமீர்களே jamīrkaḷē
Accusative	ஜமீனை jamīṉai	ஜமீர்களை jamīrkaḷai
Dative	ஜமீனுக்கு jamīṉukku	ஜமீர்களுக்கு jamīrkaḷukku
Genitive	ஜமீனுடைய jamīṉuṭaiya	ஜமீர்களுடைய jamīrkaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	ஜமீன் jamīṉ	ஜமீர்கள் jamīrkaḷ
Vocative	ஜமீனே jamīṉē	ஜமீர்களே jamīrkaḷē
Accusative	ஜமீனை jamīṉai	ஜமீர்களை jamīrkaḷai
Dative	ஜமீனுக்கு jamīṉukku	ஜமீர்களுக்கு jamīrkaḷukku
Benefactive	ஜமீனுக்காக jamīṉukkāka	ஜமீர்களுக்காக jamīrkaḷukkāka
Genitive 1	ஜமீனுடைய jamīṉuṭaiya	ஜமீர்களுடைய jamīrkaḷuṭaiya
Genitive 2	ஜமீனின் jamīṉiṉ	ஜமீர்களின் jamīrkaḷiṉ
Locative 1	ஜமீனில் jamīṉil	ஜமீர்களில் jamīrkaḷil
Locative 2	ஜமீனிடம் jamīṉiṭam	ஜமீர்களிடம் jamīrkaḷiṭam
Sociative 1	ஜமீனோடு jamīṉōṭu	ஜமீர்களோடு jamīrkaḷōṭu
Sociative 2	ஜமீனுடன் jamīṉuṭaṉ	ஜமீர்களுடன் jamīrkaḷuṭaṉ
Instrumental	ஜமீனால் jamīṉāl	ஜமீர்களால் jamīrkaḷāl
Ablative	ஜமீனிலிருந்து jamīṉiliruntu	ஜமீர்களிலிருந்து jamīrkaḷiliruntu

Derived terms

• ஜமீன்சர்க்கார் (jamīṉcarkkār)
• ஜமீன்தாரி (jamīṉtāri)
• ஜமீன்தாரிணி (jamīṉtāriṇi)
• ஜமீன்தார் (jamīṉtār)

 

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “ஜமீன்”, in Digital Dictionaries of South Asia [Combined Tamil Dictionaries]