скончи

From Wiktionary, the free dictionary

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъkonьčiti.

Pronunciation

Verb

скончи (skonči) third-singular present, pf (imperfective скончува)

  1. (archaic, intransitive) to end, finish
    Synonyms: оконча (okonča), заврши (završi), сврши (svrši)
  2. (archaic, figuratively, intransitive) to die
    Synonyms: умре (umre), почине (počine)

Conjugation

More information l-participles, imperfect ...
l-participles imperfect aorist non-finite forms
masculine скончел скончил adjectival participle скончен
feminine скончела скончила adverbial participle
neuter скончело скончило verbal noun
plural скончеле скончиле perfect participle скончено
present imperfect aorist imperative
1st singular скончам скончев скончив
2nd singular скончиш скончеше скончи скончи
3rd singular скончи скончеше скончи
1st plural скончиме скончевме скончивме
2nd plural скончите скончевте скончивте скончете
3rd plural скончат скончеа скончија
Compound tenses
perfect сум скончил present of сум (except in the 3rd person) + aorist l-participle
има-perfect имам скончено present of има + perfect participle
pluperfect бев скончил imperfect of сум + aorist l-participle
има-pluperfect имав скончено imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported сум имал скончено perfect of има + perfect participle
future ќе скончам ќе + present
има-future ќе имам скончено future of има + perfect participle
future in the past ќе скончев ќе + imperfect
има-future in the past ќе имав скончено future in the past of има + perfect participle
future reported ќе сум скончел ќе + imperfect l-participle
има-future reported ќе сум имал скончено future reported of има + perfect participle
conditional би скончил би + aorist l-participle
има-conditional би имал скончено conditional of има + perfect participle
Close

Derived terms

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.