φοιτητής

Ancient Greek

Etymology

From φοιτάω (phoitáō, “to visit”) +‎ -της (-tēs, masculine agent-noun suffix).^[1]

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pʰoi̯.tɛː.tɛ̌ːs/ → /ɸy.tiˈtis/ → /fi.tiˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰoi̯.tɛː.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.te̝ˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.tiˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.tiˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.tiˈtis/

Noun

φοιτητής • (phoitētḗs) m (genitive φοιτητοῦ); first declension

1. pupil

Inflection

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ φοιτητής ho phoitētḗs	τὼ φοιτητᾱ́ tṑ phoitētā́	οἱ φοιτηταί hoi phoitētaí
Genitive	τοῦ φοιτητοῦ toû phoitētoû	τοῖν φοιτηταῖν toîn phoitētaîn	τῶν φοιτητῶν tôn phoitētôn
Dative	τῷ φοιτητῇ tôi phoitētêi	τοῖν φοιτηταῖν toîn phoitētaîn	τοῖς φοιτηταῖς toîs phoitētaîs
Accusative	τὸν φοιτητήν tòn phoitētḗn	τὼ φοιτητᾱ́ tṑ phoitētā́	τοὺς φοιτητᾱ́ς toùs phoitētā́s
Vocative	φοιτητᾰ́ phoitētá	φοιτητᾱ́ phoitētā́	φοιτηταί phoitētaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First declension of ὁ φοιτητής; τοῦ φοιτητοῦ (Attic)

Descendants

• Greek: φοιτητής (foititís)

See also

• μαθητής (mathētḗs)

References

1. Beekes, Robert S. P. (2010) “φοιτάω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1585

Further reading

• “φοιτητής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “φοιτητής”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• φοιτητής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • disciple idem, page 229.
  • pupil idem, page 658.
  • scholar idem, page 739.
  • student idem, page 828.

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek φοιτητής (phoitētḗs).

Noun

φοιτητής • (foititís) m (plural φοιτητές, feminine φοιτήτρια)

1. undergraduate, university student

Declension

	singular	plural
nominative	φοιτητής •	φοιτητές •
genitive	φοιτητή •	φοιτητών •
accusative	φοιτητή •	φοιτητές •
vocative	φοιτητή •	φοιτητές •

Declension of φοιτητής

Derived terms

• φοιτητικός (foititikós)

 

See also

• μαθητής (mathitís)

Further reading

• φοιτητής on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el