ταλαντούχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ταλαντοῦχος (talantoûkhos), equivalent to τάλαντο (tálanto, “talent”) +‎ -ούχος (-oúchos, “having, possessing”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ta.la.ˈdu.xos/
• Hyphenation: τα‧λα‧ντού‧χος

Adjective

ταλαντούχος • (talantoúchos) m (feminine ταλαντούχος or ταλαντούχα, neuter ταλαντούχο)

1. talented, gifted

   Το βραβείο Όσκαρ πήγε στον πιο ταλαντούχο ηθοποιό.

   To vraveío Óskar píge ston pio talantoúcho ithopoió.

   The Oscar went to the most talented actor.

   Η κόρη τους είναι ταλαντούχα στο πιάνο.

   I kóri tous eínai talantoúcha sto piáno.

   Their daughter is talented on the piano.

Declension

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ταλαντούχος •	ταλαντούχος • / ταλαντούχα •	ταλαντούχο •	ταλαντούχοι •	ταλαντούχοι • / ταλαντούχες •	ταλαντούχα •
genitive	ταλαντούχου •	ταλαντούχου • / ταλαντούχας •	ταλαντούχου •	ταλαντούχων •	ταλαντούχων •	ταλαντούχων •
accusative	ταλαντούχο •	ταλαντούχο • / ταλαντούχα •	ταλαντούχο •	ταλαντούχους •	ταλαντούχους • / ταλαντούχες •	ταλαντούχα •
vocative	ταλαντούχε •	ταλαντούχε • / ταλαντούχα •	ταλαντούχο •	ταλαντούχοι •	ταλαντούχοι • / ταλαντούχες •	ταλαντούχα •

Declension of ταλαντούχος

Synonyms

• (talented, gifted): προικισμένος (proikisménos), πεπροικισμένος (peproikisménos)

Antonyms

• (antonym(s) of “talented, gifted”): ατάλαντος (atálantos, “talentless”)

Related terms

• ταλέντο n (talénto, “talent”)