πρωτομάρτυρας

Greek

Alternative forms

• πρωτμάρτυς (protmártys) (formal)

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek πρωτομάρτυρα (prōtomártura), accusative singular of πρωτομάρτυς (prōtomártus).^[1] By surface analysis, πρωτο- (“first”) +‎ μάρτυρας (“martyr; witness”).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾo.toˈmaɾ.ti.ɾas/
• Hyphenation: πρω‧το‧μάρ‧τυ‧ρας

Noun

πρωτομάρτυρας • (protomártyras) m or f (plural πρωτομάρτυρες)

1. (Eastern Orthodoxy) protomartyr

Declension

	singular	plural
nominative	πρωτομάρτυρας •	πρωτομάρτυρες •
genitive	πρωτομάρτυρα •	πρωτομαρτύρων •
accusative	πρωτομάρτυρα •	πρωτομάρτυρες •
vocative	πρωτομάρτυρα •	πρωτομάρτυρες •
Feminine singular genitive: πρωτομάρτυρος (protomártyros), also formal masculine.

Declension of πρωτομάρτυρας

Related terms

• see: μάρτυρας m or f (mártyras, “witness; martyr”)

References

1. πρωτομάρτυρας, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language