πλαδαρός

Ancient Greek

Etymology

From stem as in πλαδ(άω) (plad(áō)) +‎ -αρός (-arós). See πλάδος (pládos, “moisture”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pla.da.rós/ → /pla.ðaˈros/ → /pla.ðaˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pla.da.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pla.daˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pla.ðaˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pla.ðaˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pla.ðaˈros/

Adjective

πλᾰδᾰρός • (pladarós) m (feminine πλᾰδᾰρᾱ́, neuter πλᾰδᾰρόν); first/second declension

1. moist, damp, wet

   Synonyms: νοτερός (noterós), πᾰρδᾰκός (pardakós), ὑγρός (hugrós)

2. flabby, flaccid
3. loose, watery
4. insipid

   Antonym: στρυφνός (struphnós)

Inflection

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πλᾰδᾰρός pladarós	πλᾰδᾰρᾱ́ pladarā́	πλᾰδᾰρόν pladarón		πλᾰδᾰρώ pladarṓ	πλᾰδᾰρᾱ́ pladarā́	πλᾰδᾰρώ pladarṓ		πλᾰδᾰροί pladaroí	πλᾰδᾰραί pladaraí	πλᾰδᾰρᾰ́ pladará
Genitive		πλᾰδᾰροῦ pladaroû	πλᾰδᾰρᾶς pladarâs	πλᾰδᾰροῦ pladaroû		πλᾰδᾰροῖν pladaroîn	πλᾰδᾰραῖν pladaraîn	πλᾰδᾰροῖν pladaroîn		πλᾰδᾰρῶν pladarôn	πλᾰδᾰρῶν pladarôn	πλᾰδᾰρῶν pladarôn
Dative		πλᾰδᾰρῷ pladarôi	πλᾰδᾰρᾷ pladarâi	πλᾰδᾰρῷ pladarôi		πλᾰδᾰροῖν pladaroîn	πλᾰδᾰραῖν pladaraîn	πλᾰδᾰροῖν pladaroîn		πλᾰδᾰροῖς pladaroîs	πλᾰδᾰραῖς pladaraîs	πλᾰδᾰροῖς pladaroîs
Accusative		πλᾰδᾰρόν pladarón	πλᾰδᾰρᾱ́ν pladarā́n	πλᾰδᾰρόν pladarón		πλᾰδᾰρώ pladarṓ	πλᾰδᾰρᾱ́ pladarā́	πλᾰδᾰρώ pladarṓ		πλᾰδᾰρούς pladaroús	πλᾰδᾰρᾱ́ς pladarā́s	πλᾰδᾰρᾰ́ pladará
Vocative		πλᾰδᾰρέ pladaré	πλᾰδᾰρᾱ́ pladarā́	πλᾰδᾰρόν pladarón		πλᾰδᾰρώ pladarṓ	πλᾰδᾰρᾱ́ pladarā́	πλᾰδᾰρώ pladarṓ		πλᾰδᾰροί pladaroí	πλᾰδᾰραί pladaraí	πλᾰδᾰρᾰ́ pladará
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πλᾰδᾰρῶς pladarôs				πλᾰδᾰρώτερος pladarṓteros				πλᾰδᾰρώτᾰτος pladarṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of πλᾰδᾰρός; πλᾰδᾰρᾱ́; πλᾰδᾰρόν (Attic)

Derived terms

• πλαδαρόομαι (pladaróomai)
• πλαδαρότης (pladarótēs)
• πλαδάρωμα (pladárōma)
• πλαδάρωσις (pladárōsis)

 

Further reading

• “πλαδαρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “πλαδαρός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• πλαδαρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek πλαδαρός (pladarós). The figurative sense, a semantic loan from French flasque.^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /pla.ðaˈɾos/
• Hyphenation: πλα‧δα‧ρός

Adjective

πλαδαρός • (pladarós) m (feminine πλαδαρή, neuter πλαδαρό)

1. flabby (also figuratively)

Declension

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πλαδαρός •	πλαδαρή •	πλαδαρό •	πλαδαροί •	πλαδαρές •	πλαδαρά •
genitive	πλαδαρού •	πλαδαρής •	πλαδαρού •	πλαδαρών •	πλαδαρών •	πλαδαρών •
accusative	πλαδαρό •	πλαδαρή •	πλαδαρό •	πλαδαρούς •	πλαδαρές •	πλαδαρά •
vocative	πλαδαρέ •	πλαδαρή •	πλαδαρό •	πλαδαροί •	πλαδαρές •	πλαδαρά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πλαδαρός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πλαδαρός, etc.)

Declension of πλαδαρός

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πλαδαρότερος •	πλαδαρότερη •	πλαδαρότερο •	πλαδαρότεροι •	πλαδαρότερες •	πλαδαρότερα •
genitive	πλαδαρότερου •	πλαδαρότερης •	πλαδαρότερου •	πλαδαρότερων •	πλαδαρότερων •	πλαδαρότερων •
accusative	πλαδαρότερο •	πλαδαρότερη •	πλαδαρότερο •	πλαδαρότερους •	πλαδαρότερες •	πλαδαρότερα •
vocative	πλαδαρότερε •	πλαδαρότερη •	πλαδαρότερο •	πλαδαρότεροι •	πλαδαρότερες •	πλαδαρότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πλαδαρότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πλαδαρότατος •	πλαδαρότατη •	πλαδαρότατο •	πλαδαρότατοι •	πλαδαρότατες •	πλαδαρότατα •
genitive	πλαδαρότατου •	πλαδαρότατης •	πλαδαρότατου •	πλαδαρότατων •	πλαδαρότατων •	πλαδαρότατων •
accusative	πλαδαρότατο •	πλαδαρότατη •	πλαδαρότατο •	πλαδαρότατους •	πλαδαρότατες •	πλαδαρότατα •
vocative	πλαδαρότατε •	πλαδαρότατη •	πλαδαρότατο •	πλαδαρότατοι •	πλαδαρότατες •	πλαδαρότατα •

Degrees of comparison by suffixation

Related terms

• πλαδαρεύω (pladarévo)
• πλαδαρότητα f (pladarótita)

References

1. πλαδαρός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language