κελαρύζω

Ancient Greek

Etymology

Unclear. Expressive sound-word in -ύζω, like γογγύζω (gongúzō, “to mutter, murmur”), κλύζω (klúzō, “to wash, dash over”), ὀλολύζω (ololúzō, “to cry aloud”) and τονθορύζω (tonthorúzō, “to mumble”). Probably related to κέλωρ (kélōr, “voice”), first from an unattested adjective *κελαρός (*kelarós), or from a by-form *κέλαρ (*kélar); otherwise it could be from κέλαδος (kélados, “din, clamour”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ke.la.rýz.dɔː/ → /ce.laˈry.zo/ → /ce.laˈri.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ke.la.rýz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ke.laˈry.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ce.laˈry.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ce.laˈry.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ce.laˈri.zo/

Verb

κελᾰρῠ́ζω • (kelarúzō)

1. (of running water) to babble, gurgle
2. to gush out like water, run gushing
3. to pour with a gush or gurgling sound

Inflection

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κελᾰρῠ́ζω	κελᾰρῠ́ζεις	κελᾰρῠ́ζει	κελᾰρῠ́ζετον	κελᾰρῠ́ζετον	κελᾰρῠ́ζομεν	κελᾰρῠ́ζετε	κελᾰρῠ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κελᾰρῠ́ζω	κελᾰρῠ́ζῃς	κελᾰρῠ́ζῃ	κελᾰρῠ́ζητον	κελᾰρῠ́ζητον	κελᾰρῠ́ζωμεν	κελᾰρῠ́ζητε	κελᾰρῠ́ζωσῐ(ν)
	optative	κελᾰρῠ́ζοιμῐ	κελᾰρῠ́ζοις	κελᾰρῠ́ζοι	κελᾰρῠ́ζοιτον	κελᾰρῠζοίτην	κελᾰρῠ́ζοιμεν	κελᾰρῠ́ζοιτε	κελᾰρῠ́ζοιεν
	imperative		κελᾰ́ρῠζε	κελᾰρῠζέτω	κελᾰρῠ́ζετον	κελᾰρῠζέτων		κελᾰρῠ́ζετε	κελᾰρῠζόντων
middle/ passive	indicative	κελᾰρῠ́ζομαι	κελᾰρῠ́ζῃ, κελᾰρῠ́ζει	κελᾰρῠ́ζεται	κελᾰρῠ́ζεσθον	κελᾰρῠ́ζεσθον	κελᾰρῠζόμεθᾰ	κελᾰρῠ́ζεσθε	κελᾰρῠ́ζονται
	subjunctive	κελᾰρῠ́ζωμαι	κελᾰρῠ́ζῃ	κελᾰρῠ́ζηται	κελᾰρῠ́ζησθον	κελᾰρῠ́ζησθον	κελᾰρῠζώμεθᾰ	κελᾰρῠ́ζησθε	κελᾰρῠ́ζωνται
	optative	κελᾰρῠζοίμην	κελᾰρῠ́ζοιο	κελᾰρῠ́ζοιτο	κελᾰρῠ́ζοισθον	κελᾰρῠζοίσθην	κελᾰρῠζοίμεθᾰ	κελᾰρῠ́ζοισθε	κελᾰρῠ́ζοιντο
	imperative		κελᾰρῠ́ζου	κελᾰρῠζέσθω	κελᾰρῠ́ζεσθον	κελᾰρῠζέσθων		κελᾰρῠ́ζεσθε	κελᾰρῠζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κελᾰρῠ́ζειν				κελᾰρῠ́ζεσθαι
participle	m	κελᾰρῠ́ζων				κελᾰρῠζόμενος
	f	κελᾰρῠ́ζουσᾰ				κελᾰρῠζομένη
	n	κελᾰρῠ́ζον				κελᾰρῠζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κελᾰρῠ́ζω, κελᾰρῠ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κελᾰρῠ́σω	κελᾰρῠ́σεις	κελᾰρῠ́σει	κελᾰρῠ́σετον	κελᾰρῠ́σετον	κελᾰρῠ́σομεν	κελᾰρῠ́σετε	κελᾰρῠ́σουσῐ(ν)
	optative	κελᾰρῠ́σοιμῐ	κελᾰρῠ́σοις	κελᾰρῠ́σοι	κελᾰρῠ́σοιτον	κελᾰρῠσοίτην	κελᾰρῠ́σοιμεν	κελᾰρῠ́σοιτε	κελᾰρῠ́σοιεν
middle	indicative	κελᾰρῠ́σομαι	κελᾰρῠ́σῃ, κελᾰρῠ́σει	κελᾰρῠ́σεται	κελᾰρῠ́σεσθον	κελᾰρῠ́σεσθον	κελᾰρῠσόμεθᾰ	κελᾰρῠ́σεσθε	κελᾰρῠ́σονται
	optative	κελᾰρῠσοίμην	κελᾰρῠ́σοιο	κελᾰρῠ́σοιτο	κελᾰρῠ́σοισθον	κελᾰρῠσοίσθην	κελᾰρῠσοίμεθᾰ	κελᾰρῠ́σοισθε	κελᾰρῠ́σοιντο
		active			middle
infinitive		κελᾰρῠ́σειν			κελᾰρῠ́σεσθαι
participle	m	κελᾰρῠ́σων			κελᾰρῠσόμενος
	f	κελᾰρῠ́σουσᾰ			κελᾰρῠσομένη
	n	κελᾰρῠ́σον			κελᾰρῠσόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κελᾰρῠ́σω, κελᾰρῠ́σομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκελᾰ́ρῠσᾰ	ἐκελᾰ́ρῠσᾰς	ἐκελᾰ́ρῠσε(ν)	ἐκελᾰρῠ́σᾰτον	ἐκελᾰρῠσᾰ́την	ἐκελᾰρῠ́σᾰμεν	ἐκελᾰρῠ́σᾰτε	ἐκελᾰ́ρῠσᾰν
	subjunctive	κελᾰρῠ́σω	κελᾰρῠ́σῃς	κελᾰρῠ́σῃ	κελᾰρῠ́σητον	κελᾰρῠ́σητον	κελᾰρῠ́σωμεν	κελᾰρῠ́σητε	κελᾰρῠ́σωσῐ(ν)
	optative	κελᾰρῠ́σαιμῐ	κελᾰρῠ́σειᾰς, κελᾰρῠ́σαις	κελᾰρῠ́σειε(ν), κελᾰρῠ́σαι	κελᾰρῠ́σαιτον	κελᾰρῠσαίτην	κελᾰρῠ́σαιμεν	κελᾰρῠ́σαιτε	κελᾰρῠ́σειᾰν, κελᾰρῠ́σαιεν
	imperative		κελᾰ́ρῠσον	κελᾰρῠσᾰ́τω	κελᾰρῠ́σᾰτον	κελᾰρῠσᾰ́των		κελᾰρῠ́σᾰτε	κελᾰρῠσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκελᾰρῠσᾰ́μην	ἐκελᾰρῠ́σω	ἐκελᾰρῠ́σᾰτο	ἐκελᾰρῠ́σᾰσθον	ἐκελᾰρῠσᾰ́σθην	ἐκελᾰρῠσᾰ́μεθᾰ	ἐκελᾰρῠ́σᾰσθε	ἐκελᾰρῠ́σᾰντο
	subjunctive	κελᾰρῠ́σωμαι	κελᾰρῠ́σῃ	κελᾰρῠ́σηται	κελᾰρῠ́σησθον	κελᾰρῠ́σησθον	κελᾰρῠσώμεθᾰ	κελᾰρῠ́σησθε	κελᾰρῠ́σωνται
	optative	κελᾰρῠσαίμην	κελᾰρῠ́σαιο	κελᾰρῠ́σαιτο	κελᾰρῠ́σαισθον	κελᾰρῠσαίσθην	κελᾰρῠσαίμεθᾰ	κελᾰρῠ́σαισθε	κελᾰρῠ́σαιντο
	imperative		κελᾰ́ρῠσαι	κελᾰρῠσᾰ́σθω	κελᾰρῠ́σᾰσθον	κελᾰρῠσᾰ́σθων		κελᾰρῠ́σᾰσθε	κελᾰρῠσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κελᾰρῠ́σαι			κελᾰρῠ́σᾰσθαι
participle	m	κελᾰρῠ́σᾱς			κελᾰρῠσᾰ́μενος
	f	κελᾰρῠ́σᾱσᾰ			κελᾰρῠσᾰμένη
	n	κελᾰρῠ́σᾰν			κελᾰρῠσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκελᾰ́ρῠσᾰ, ἐκελᾰρῠσᾰ́μην

Derived terms

• κελᾰ́ρῠξῐς (keláruxis)
• κελᾰ́ρῠσμᾰ (kelárusma)

 

Further reading

• “κελαρύζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κελαρύζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “κελαρύζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κελαρύζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κελαρύζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN