ευγενής

Greek

Etymology

From Ancient Greek εὐγενής (eugenḗs).

Pronunciation

• IPA^(key): /ev.ʝeˈnis/
• Hyphenation: ευ‧γε‧νής

Adjective

ευγενής • (evgenís) m (feminine ευγενής, neuter ευγενές)

1. polite
2. noble, aristocratic

Declension

Declension of ευγενής

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ευγενής (evgenís)	ευγενής (evgenís)	ευγενές (evgenés)		ευγενείς (evgeneís)	ευγενείς (evgeneís)	ευγενή (evgení)
genitive	ευγενούς (evgenoús) ευγενή (evgení)	ευγενούς (evgenoús)	ευγενούς (evgenoús)		ευγενών (evgenón)	ευγενών (evgenón)	ευγενών (evgenón)
accusative	ευγενή (evgení)	ευγενή (evgení)	ευγενές (evgenés)		ευγενείς (evgeneís)	ευγενείς (evgeneís)	ευγενή (evgení)
vocative	ευγενή (evgení) ευγενής (evgenís)	ευγενής (evgenís)	ευγενές (evgenés)		ευγενείς (evgeneís)	ευγενείς (evgeneís)	ευγενή (evgení)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευγενής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευγενής, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ευγενέστερος (evgenésteros) ευγενέστερη (evgenésteri) ευγενέστερο (evgenéstero) ευγενέστεροι (evgenésteroi) ευγενέστερες (evgenésteres) ευγενέστερα (evgenéstera) genitive ευγενέστερου (evgenésterou) ευγενέστερης (evgenésteris) ευγενέστερου (evgenésterou) ευγενέστερων (evgenésteron) ευγενέστερων (evgenésteron) ευγενέστερων (evgenésteron) accusative ευγενέστερο (evgenéstero) ευγενέστερη (evgenésteri) ευγενέστερο (evgenéstero) ευγενέστερους (evgenésterous) ευγενέστερες (evgenésteres) ευγενέστερα (evgenéstera) vocative ευγενέστερε (evgenéstere) ευγενέστερη (evgenésteri) ευγενέστερο (evgenéstero) ευγενέστεροι (evgenésteroi) ευγενέστερες (evgenésteres) ευγενέστερα (evgenéstera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ευγενέστερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ευγενέστατος (evgenéstatos) ευγενέστατη (evgenéstati) ευγενέστατο (evgenéstato) ευγενέστατοι (evgenéstatoi) ευγενέστατες (evgenéstates) ευγενέστατα (evgenéstata) genitive ευγενέστατου (evgenéstatou) ευγενέστατης (evgenéstatis) ευγενέστατου (evgenéstatou) ευγενέστατων (evgenéstaton) ευγενέστατων (evgenéstaton) ευγενέστατων (evgenéstaton) accusative ευγενέστατο (evgenéstato) ευγενέστατη (evgenéstati) ευγενέστατο (evgenéstato) ευγενέστατους (evgenéstatous) ευγενέστατες (evgenéstates) ευγενέστατα (evgenéstata) vocative ευγενέστατε (evgenéstate) ευγενέστατη (evgenéstati) ευγενέστατο (evgenéstato) ευγενέστατοι (evgenéstatoi) ευγενέστατες (evgenéstates) ευγενέστατα (evgenéstata)

Synonyms

• αριστοκρατικός (aristokratikós)

Noun

ευγενής • (evgenís) m or f (plural ευγενείς)

1. noble, aristocrat, peer

Declension

Declension of ευγενής

	singular	plural
nominative	ευγενής (evgenís)	ευγενείς (evgeneís)
genitive	ευγενή (evgení) ευγενούς (evgenoús)	ευγενών (evgenón)
accusative	ευγενή (evgení)	ευγενείς (evgeneís)
vocative	ευγενή (evgení)	ευγενείς (evgeneís)

Synonyms

• αριστοκράτης m (aristokrátis)
• αριστοκράτισσα f (aristokrátissa)