Etymology
Learnedly, from Koine Greek ἐνσάρκω(σις) (ensárkō(sis)) + -ση (-si).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /enˈsar.ko.si/
- Hyphenation: εν‧σάρ‧κω‧ση
Noun
ενσάρκωση • (ensárkosi) f (plural ενσαρκώσεις)
- embodiment, incarnation
Declension
More information singular, plural ...
Declension of ενσάρκωση
|
singular |
plural |
| nominative |
ενσάρκωση (ensárkosi) |
ενσαρκώσεις (ensarkóseis) |
| genitive |
ενσάρκωσης (ensárkosis) |
ενσαρκώσεων (ensarkóseon) |
| accusative |
ενσάρκωση (ensárkosi) |
ενσαρκώσεις (ensarkóseis) |
| vocative |
ενσάρκωση (ensárkosi) |
ενσαρκώσεις (ensarkóseis) |
Close
Older or formal genitive singular: ενσαρκώσεως (ensarkóseos)