ασήμαντος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀσήμαντος (asḗmantos).

Adjective

ασήμαντος • (asímantos) m (feminine ασήμαντη, neuter ασήμαντο)

1. trivial, negligible, insignificant.

   Synonym: άσημος (ásimos)

   Antonym: σημαντικός (simantikós)

Declension

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασήμαντος •	ασήμαντη •	ασήμαντο •	ασήμαντοι •	ασήμαντες •	ασήμαντα •
genitive	ασήμαντου •	ασήμαντης •	ασήμαντου •	ασήμαντων •	ασήμαντων •	ασήμαντων •
accusative	ασήμαντο •	ασήμαντη •	ασήμαντο •	ασήμαντους •	ασήμαντες •	ασήμαντα •
vocative	ασήμαντε •	ασήμαντη •	ασήμαντο •	ασήμαντοι •	ασήμαντες •	ασήμαντα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασήμαντος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασήμαντος, etc.)

Declension of ασήμαντος

Related terms

• see: άσημος (ásimos, “insignificant”, adjective) and σημαίνω (simaíno, “to signify”)

Further reading

• ασήμαντος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language