ανακριτής

Greek

Noun

ανακριτής • (anakritís) m (plural ανακριτές, feminine ανακρίτρια)

1. interrogator, inquisitor

Declension

Declension of ανακριτής

	singular	plural
nominative	ανακριτής (anakritís)	ανακριτές (anakrités)
genitive	ανακριτή (anakrití)	ανακριτών (anakritón)
accusative	ανακριτή (anakrití)	ανακριτές (anakrités)
vocative	ανακριτή (anakrití)	ανακριτές (anakrités)

Related terms

• see: ανακρίνω (anakríno, “to interrogate, to cross-examine”)