αμαρτωλός

See also: ἁμαρτωλός

Greek

Adjective

αμαρτωλός • (amartolós) m (feminine αμαρτωλή, neuter αμαρτωλό)

1. sinful

Declension

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αμαρτωλός •	αμαρτωλή •	αμαρτωλό •	αμαρτωλοί •	αμαρτωλές •	αμαρτωλά •
genitive	αμαρτωλού •	αμαρτωλής •	αμαρτωλού •	αμαρτωλών •	αμαρτωλών •	αμαρτωλών •
accusative	αμαρτωλό •	αμαρτωλή •	αμαρτωλό •	αμαρτωλούς •	αμαρτωλές •	αμαρτωλά •
vocative	αμαρτωλέ •	αμαρτωλή •	αμαρτωλό •	αμαρτωλοί •	αμαρτωλές •	αμαρτωλά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αμαρτωλός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αμαρτωλός, etc.)

Declension of αμαρτωλός

Antonyms

• ενάρετος (enáretos, “righteous”)

Related terms

see: αμαρτία f (amartía, “sin”)

Noun

αμαρτωλός • (amartolós) m (plural αμαρτωλοί, feminine αμαρτωλή)

1. sinner

Declension

	singular	plural
nominative	αμαρτωλός •	αμαρτωλοί •
genitive	αμαρτωλού •	αμαρτωλών •
accusative	αμαρτωλό •	αμαρτωλούς •
vocative	αμαρτωλέ •	αμαρτωλοί •

Declension of αμαρτωλός