þíðr

Old Norse

Etymology

Inherited from Proto-Germanic *þīdaz.

Adjective

þíðr

1. not icebound, free of ice

   meðan áin er þíð

   whilst the river is open

Declension

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	þíðr	þíð	þítt
accusative	þíðan	þíða	þítt
dative	þíðum	þíðri	þíðu
genitive	þíðs	þíðrar	þíðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	þíðir	þíðar	þíð
accusative	þíða	þíðar	þíð
dative	þíðum	þíðum	þíðum
genitive	þíðra	þíðra	þíðra

    Strong declension of þíðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	þíði	þíða	þíða
accusative	þíða	þíðu	þíða
dative	þíða	þíðu	þíða
genitive	þíða	þíðu	þíða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	þíðu	þíðu	þíðu
accusative	þíðu	þíðu	þíðu
dative	þíðum	þíðum	þíðum
genitive	þíðu	þíðu	þíðu

    Weak declension of þíðr

Related terms

• þiðinn
• þiðna
• þíða

Descendants

• Icelandic: þíður
• ⇒ Norwegian Bokmål: tivær

References

• þíðr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.