Na vduda 'd na canpàggna 'd metê Otsèint dl Albert Bierstadt.
Al reśdōr (lett. reggitore in itagliàn) 'l è per tradisiòun, al chêpfamìja, 'l urganiśadōr di lavōr edla cort o 'd n'aśiènda.
In dla condusiòun dla canpàggna dal pasê, 'l arśdōr al gh'cmandèva, masimamèint ai famigliêr e ai servidōr, a 'l riguèrd di lavōr ch'i gh'ìven da fèr in di camp, mèinter che lò al s'rèv andê al féri in sitê a cunprèr e a vènder i bō, e 'l arèv ciacarê col padròun in sìm'a cùma tgnìr bèin adrē a 'l sît.
Só mujéra, la reśdōra, la gh'cmandèva invéci a cagli ètri dòni 'd cà p'r al facèndi da mandèr avànti, mèinter che lē la srèv andèda al merchê a vènd'r i ōṿ e 'l verdùri, e l'avrèv pinsê a 'l stófi da cunprèr per fèr sù un quèlc vistî ch'a sarèv servî ai famiglièr edla cà.
Fra di loro si conoscono ordinariamente dal loro impiego, per esempio, l'arzdor, l'arzdora, cioè il regitore, la regitrice della Famiglia; e Biojgh cioè il Bifolco, quello propriamente che solca la terra con l'aratro, che conduce i carri colle bestie ecc; e Zarlador, cioè quello che guida le bestie nel tempo che arano la terra, e cose simili ecc.»
(Relasiòun dal podestê 'd Forlì ch'al rispònd a 'l quistiunàri inviê in dal 1811 da 'l Règn Itàlic per cgnùser i custùm, i caràter e gl'idéi dal só diferèinti populasiòun)
Manéri 'd dìr
(RGN) Tnì, lasè l'arzdurarèja,[1] (IT) Tenere, lasciare il comando.
(CARPŚ) Tùt a s pōl, s al 'l vōl al reśdōr,[2] (IT) Tutto si può se lo vuole il capo.
(CARPŚ) El reśdōri gl'ìn sèimper a curt 'd ōri,[3] (IT) (lett.) Le reggitrici sono sempre a corto di ore, (fig.) Alle massaie manca sempre il tempo.
Soquànt reśdōr gnû a vèder di bō ind un merchê dla prìma metê dal Novsèint.
Sirudèla dal Reśdōr
(CARPŚ) «Lév-et présti la matèina, spàsa l'èra e và in cantèina, fà la mèśda per la stàla, porta 'l pcòun a la cavàla, dà la bièda a 'l sumarèin, ai ragàs insègn-'g al bèin, quand l'è óra edla c'asiòun, scumpartìs-'gh-l'a òun a òun, dop magnê và a fèr al sòn quand i 't làsen stèr cal dón. Che pinsēr, ech brùt lavōr fèr el perti dal Reśdōr!»[4]
Tiritéra in sìm'a na reśdóra
(CARPŚ) «La brèva dunlèina la fà 'l lêt a la matèina, quèla acsè acsè la 'l fà a meśdè, e la brùta trujàsa la 'l fà quand là 'gh's argiàsa.»[5]
(SPIL) «La brêva dunlèina la-fà al lêt ala matèina; la dána acsè acsè la-fà al lêt a meźdè; la bróta vacāza la-'l fà quānd la-s'aźāca.»[6]
(CARPŚ) e (IT) In dal Dizionario del dialetto carpigiano, ed Grasiàn Malagòli e Anna Marìa Ori, Mòdna 2011, a s escrìv: "Tutt a s póol, s a l vóol al reṡdóor".
(CARPŚ) e (IT) In "Al Śov", ed Carlo Contini, Chêrp, 1972, paǵ 84 a s escrìv: „La brèva dunlèina la fà al lèt a la matèina quèla csè csè la 'l'fa a mesdè e cla brùta trujàsa la l'fa quand là gh's'argiàsa”.
Carpśàn
Wikizionario contiene la voce di dizionario «Reśdōr»
