![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5d/Juan_Manuel_de_Rosas.jpg/640px-Juan_Manuel_de_Rosas.jpg&w=640&q=50)
Χουάν Μανουέλ δε Ρόσας
Αργεντινός πολιτικός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χουάν Μανουέλ Χοσέ Ντομίνγκο Ορτίς δε Ρόσας (ισπανικά: Juan Manuel José Domingo Ortiz de Rosas, 30 Μαρτίου 1793 – 14 Μαρτίου 1877), γνωστός με το παρατσούκλι «Αναστηλωτής των Νόμων»,[upper-alpha 1] ήταν Αργεντινός πολιτικός και αξιωματικός του στρατού που κυβέρνησε την επαρχία του Μπουένος Άιρες και για λίγο την Αργεντινή Συνομοσπονδία. Αν και γεννήθηκε σε πλούσια οικογένεια, ο Ρόσας συγκέντρωσε ανεξάρτητα μια προσωπική περιουσία, αποκτώντας μεγάλες εκτάσεις γης στην πορεία. Ο Ρόσας στρατολόγησε τους εργάτες του σε μια ιδιωτική πολιτοφυλακή, όπως ήταν σύνηθες για τους ιδιοκτήτες αγροτικών περιοχών, και έλαβε μέρος στις διαμάχες που οδήγησαν σε πολυάριθμους εμφύλιους πολέμους στη χώρα του. Νικητής στις πολεμικές επιχειρήσεις, με προσωπική επιρροή και με τεράστια κτήματα και πιστό ιδιωτικό στρατό, ο Ρόσας έγινε καουντίγιο, όπως ήταν γνωστοί οι επαρχιακοί πολέμαρχοι της περιοχής. Τελικά έφτασε στο βαθμό του ταξίαρχου, τον υψηλότερο στον στρατό της Αργεντινής, και έγινε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Ομοσπονδιακού Κόμματος.
Χουάν Μανουέλ δε Ρόσας | |
---|---|
![]() Ο Χουάν Μανουέλ δε Ρόσας σε πίνακα του Γαετάνο Ντεσκάλς το 1840 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Juan Manuel de Rosas (Ισπανικά) |
Γέννηση | 30 Μαρτίου 1793[1][2][3] Μπουένος Άιρες |
Θάνατος | 14 Μαρτίου 1877[2][3][4] Σαουθάμπτον |
Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ρεκολέτα |
Παρατσούκλι | El Restaurador de las Leyes |
Χώρα πολιτογράφησης | Αργεντινή |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ισπανικά[5] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Ομοσπονδιακό Κόμμα |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ενκαρνασιόν Εσκούρα |
Τέκνα | Μανουέλα Ρόσας |
Αδέλφια | Αγουστίνα Ορτίς δε Ρόσας |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός και στρατιώτης |
Πόλεμοι/μάχες | Εμφύλιοι πόλεμοι της Αργεντινής |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | κυβερνήτης της Επαρχίας Μπουένος Άιρες (1835–1852) κυβερνήτης της Επαρχίας Μπουένος Άιρες (1829–1832) |
Υπογραφή | |
![]() | |
![]() | |
δεδομένα |
Τον Δεκέμβριο του 1829, ο Ρόσας έγινε κυβερνήτης της επαρχίας του Μπουένος Άιρες και εγκαθίδρυσε δικτατορία υποστηριζόμενη από την κρατική τρομοκρατία. Το 1831, υπέγραψε το Ομοσπονδιακό Σύμφωνο, αναγνωρίζοντας την αυτονομία των επαρχιών και δημιουργώντας τη Συνομοσπονδία της Αργεντινής. Όταν η θητεία του έληξε το 1832, ο Ρόσας αναχώρησε για τα σύνορα για να διεξάγει πόλεμο κατά των ιθαγενών. Αφού οι υποστηρικτές του εξαπέλυσαν πραξικόπημα στο Μπουένος Άιρες, ο Ρόσας κλήθηκε να επιστρέψει και ανέλαβε και πάλι καθήκοντα κυβερνήτη. Ο Ρόσας επανίδρυσε τη δικτατορία του και δημιούργησε την κατασταλτική Mazorca, μια ένοπλη παρα-αστυνομία που σκότωσε χιλιάδες πολίτες. Οι εκλογές εξελίχθηκαν σε φάρσα και το νομοθετικό και το δικαστικό σώμα έγιναν πειθήνια όργανα της θέλησής του. Ο Ρόσας δημιούργησε μια ιδιαίτερη προσωπολατρία του και το καθεστώς του έγινε ολοκληρωτικό στη φύση του, με όλες τις πτυχές της κοινωνίας να ελέγχονται αυστηρά.
Ο Ρόσας αντιμετώπισε πολλές απειλές για την εξουσία του στα τέλη της δεκαετίας του 1830 και στις αρχές της δεκαετίας του 1840. Διεξήγαγε πόλεμο κατά της Συνομοσπονδίας Περού-Βολιβίας, υπέμεινε τον αποκλεισμό από τη Γαλλία, αντιμετώπισε μια εξέγερση στην ίδια του την επαρχία και πολέμησε μια μεγάλη εξέγερση που διήρκεσε για χρόνια και επεκτάθηκε σε πέντε βόρειες επαρχίες της Αργεντινής. Ο Ρόσας επέμεινε και επέκτεινε την επιρροή του στις επαρχίες, ασκώντας αποτελεσματικό έλεγχο σε αυτές με άμεσους και έμμεσους τρόπους. Μέχρι το 1848 είχε επεκτείνει την εξουσία του πέρα από τα σύνορα του Μπουένος Άιρες και ήταν κυβερνήτης ολόκληρης της Αργεντινής. Ο Ρόσας επιχείρησε επίσης να προσαρτήσει τα γειτονικά έθνη της Ουρουγουάης και της Παραγουάης. Η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία προέβησαν από κοινού σε αντίποινα κατά του αργεντίνικου επεκτατισμού, αποκλείοντας το Μπουένος Άιρες για το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1840, αλλά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τον Ρόσας, το κύρος του οποίου ενισχύθηκε σημαντικά από τη σειρά των επιτυχιών του.
Όταν η Αυτοκρατορία της Βραζιλίας άρχισε να υποστηρίζει την Ουρουγουάη στον αγώνα της κατά της Αργεντινής, ο Ρόσας κήρυξε πόλεμο τον Αύγουστο του 1851, ξεκινώντας τον Πόλεμο της Λα Πλάτα. Αυτή η σύντομη σύγκρουση έληξε με την ήττα του Ρόσας και τη μετανάστευσή του στη Βρετανία. Τα τελευταία του χρόνια τα πέρασε στην εξορία ζώντας ως μισθωτός αγρότης μέχρι τον θάνατό του το 1877. Ο Ρόσας απέκτησε τη φήμη ενός βάναυσου τυράννου μεταξύ των Αργεντινών. Από τη δεκαετία του 1930, ένα αυταρχικό, αντισημιτικό και ρατσιστικό πολιτικό κίνημα στην Αργεντινή που ονομάζεται Revisionismo προσπάθησε να βελτιώσει τη φήμη του Ρόσας και να εγκαθιδρύσει μια νέα δικτατορία στο πρότυπο του καθεστώτος του. Το 1989, τα λείψανά του επαναπατρίστηκαν από την κυβέρνηση σε μια προσπάθεια προώθησης της εθνικής ενότητας, επιδιώκοντας να αποκαταστήσει τον Ρόσας και τη στρατιωτική δικτατορία της δεκαετίας του 1970. Ο Ρόσας παραμένει μια αμφιλεγόμενη φιγούρα στην Αργεντινή τον 21ο αιώνα, εκπροσωπείται στο χαρτονόμισμα των 20 πέσο Αργεντινής.