Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν

Ο Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν (ισπανικά: Juan Antonio Corbalán, γεννήθηκε 3 Αυγούστου 1954) είναι Ισπανός πρώην επαγγελματίας καλαθοσφαιριστής. Ένας από τους σπουδαιότερους Ευρωπαίους πλέι μέικερ όλων των εποχών, ψηφίστηκε στους 50 καλύτερους της ιστορίας της FIBA το 1991.^[1]

Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν
Προσωπικά στοιχεία
Εθνικότητα	Ισπανική
Γέννηση	3 Αυγούστου 1954 (1954-08-03) (70 ετών) Μαδρίτη, Ισπανία
Ύψος	1,84 μ.
Αθλ. καριέρα	1971 - 1991
Θέση	Πόιντ γκαρντ
Καριέρα σε συλλόγους
1971 - 1988	0 Ρεάλ Μαδρίτης
1990 - 1991	0 Βαγιαδολίδ
Εθνικές ομάδες
Ως παίκτης:	0
1972 - 1985	0 Εθνική Ισπανίας
Τίτλοι Ολυμπιακοί Αγώνες 1984 Λος Άντζελες Εθνική Ισπανίας Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα FIBA 1983 Γαλλία Ισπανία

Βιογραφία

Ο Κορμπαλάν πέρασε όλη σχεδόν την καριέρα του στην ίδια ομάδα, την Ρεάλ Μαδρίτης με την οποία γνώρισε μεγάλες επιτυχίες. Ευφυής και με άριστη τεχνική,^[2] είχε ως χαρακτηριστικό του τη σεμνότητά του: ήταν υποδειγματικός αθλητής σε όλα, όπως η συμπεριφορά του εντός και εκτός γηπέδου και ο σεβασμός του στους συμπαίκτες, τους αντιπάλους και τους διαιτητές.

Όταν η Ρεάλ Μαδρίτης έφτασε στον τελικό για το Κύπελλο Πρωταθλητριών στη Ναντ της Γαλλίας το 1973–74, ο Κορμπαλάν είχε ήδη δύο τίτλους ισπανικού πρωταθλήματος από τις δύο προηγούμενες σεζόν, παρόλο που η συμβολή του στην ομάδα, λόγω της ηλικίας του, δεν ήταν ακόμη σημαντική. Σιγά σιγά έπαιρνε περισσότερο χρόνο παιχνιδιού και αυτοπεποίθηση από τον προπονητή του. Στον τελικό απέναντι στην Ίνις Βαρέζε, η Ρεάλ είχε πρόβλημα όταν, αν και προηγήθηκε με 78–74, ο Καρμέλο Καμπρέρα έκανε φάουλ αφού σημείωσε 16 πόντους και διηύθυνε μέχρι τότε το παιχνίδι τέλεια. Ο Λόλο Σάινθ έριξε στον αγώνα τον νεαρό που έκανε καλή χρήση των λεπτών του στο γήπεδο για να σκοράρει τέσσερις ελεύθερες βολές σημειώνοντας τέσσερις πόντους. Η Ρεάλ Μαδρίτης κέρδισε 84–82 και σήκωσε το πέμπτο ηπειρωτικό της στέμμα. Το 1978 και το 1980, η Ρεάλ Μαδρίτης θα κέρδιζε δύο ακόμη τίτλους του κορυφαίου Κυπέλλου, τον πρώτο απέναντι και πάλι τη Βαρέζε στο Μόναχο (75–67) και τον δεύτερο κατά της Μακάμπι Τελ Αβίβ στο Βερολίνο (89–85).^[3][4]

Εκείνη η ημέρα του 1974 ήταν η αρχή της λαμπρής διεθνούς καριέρας του Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν. Στο τέλος της σεζόν 1987–88, η τελευταία του με τη Ρεάλ, οι τίτλοι του ανήλθαν σε τρία Κύπελλα Πρωταθλητριών, ένα Κύπελλο Κυπελλούχων (1984, με αντίπαλο την Ολίμπια Μιλάνο) και ένα Κύπελλο Κόρατς κατά της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ, 12 ισπανικά πρωταθλήματα, επτά κύπελλα Ισπανίας, ένα ισπανικό Σούπερ Κύπελλο, τρία Διηπειρωτικά Κύπελλα, ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα συλλόγων (1981) και Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο.^[5]

Έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική Ισπανίας σε διεθνή διαγωνισμό στο προκριματικό τουρνουά στην Ολλανδία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972. Ο μέσος όρος των 8,8 πόντων ήταν ο υψηλότερος για την ομάδα. Η Ισπανία πήρε επίσης ένα ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1983. Ήταν μία εξαιρετική ισπανική ομάδα, με τον Χουάν Αντόνιο Σαν Επιφάνιο να έχει 20,0 πόντους κατά μέσο όρο και να έχει μαζί του τους Φερνάντο Μαρτίν (13,8 πόντοι) και Κορμπαλάν (11,3 πόντοι). Στη νίκη των ημιτελικών με αντίπαλο τη Σοβιετική Ένωση ο Κορμπαλάν ήταν ο τρίτος καλύτερος σκόρερ της ομάδας του με 16 πόντους. Ωστόσο, η Ισπανία έχασε τον αγώνα για τον τίτλο από την Ιταλία, ο ίδιος όμως αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης (MVP) της διοργάνωσης και στην καλύτερη πεντάδα.^[6] Ένα χρόνο αργότερα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, αυτή η σπουδαία ισπανική γενιά νίκησε τη Γιουγκοσλαβία στα ημιτελικά με 74–61 πριν χάσει στο παιχνίδι χρυσού μετάλλου με 96–65 από κολεγιακή ομάδα από τις Ηνωμένες Πολιτείες με μεγάλα ονόματα όπως οι Μάικλ Τζόρνταν και Πάτρικ Γιούιν.^[3][7] Έκλεισε τη διεθνή του καριέρα με 177 συμμετοχές.^[2][5] Κλήθηκε σε 7 επιλογές της Μικτής Ευρώπης της FIBA, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο παίκτη (1976, 1977, 1979, 1980, 1981- δύο φορές, 1982).^[8]

Το 1990 και δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση επανήλθε αγωνιζόμενος με τη Βαγιαδολίδ έχοντας για συμπαίκτη τον Άρβιντας Σαμπόνις. Ως λαμπρός φοιτητής της ιατρικής από την αρχή της καριέρας του, έγινε ένας έγκριτος καρδιολόγος με πολλές ιδέες που συνέδεαν τις δύο του αγάπες: τον αθλητισμό και την υγεία. Ίδρυσε και διευθύνει το La Salle Institute of Functional Rehabilitation and Applied Science to Sports στη Μαδρίτη.^[3]

Τίτλοι και διακρίσεις

Τίτλοι

• 4 × Διηπειρωτικό Κύπελλο (1976–1978, 1981)
• 3 × Κύπελλο Πρωταθλητριών (1974, 1978, 1980)
• Κύπελλο Κυπελλούχων (1984)
• Κυπέλλο Κόρατς (1988)
• 12 × Πρωτάθλημα Ισπανίας (1972–1977, 1979, 1980, 1982, 1984–1986)
• 7 × Κύπελλο Ισπανίας (1972–1975, 1977, 1985, 1986)
• Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (1984)

Ατομικές διακρίσεις

• 7 × Μικτή Ευρώπης (1976, 1977, 1979, 1980, 1981(2), 1982)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα MVP (1983)
• Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα καλύτερη πεντάδα (1983)
• Καλύτερος Ισπανός αθλητής (1983)
• 50 Σπουδαιότεροι Συνεισφέροντες της Ευρωλίγκα (2008)^[9]
• Οι 50 Σπουδαιότεροι Παίκτες όλων των εποχών της FIBA (1991)

Παραπομπές

1. «FIBA's 50 Greatest Players». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2021.
2. «Biography of Juan Antonio Corbalán (1954-VVVV)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
3. «101 Greats: Juan Antonio Corbalan». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
4. «Ρετρό : Υποδεχθείτε το Χουάν Αντόνιο Κορμπαλάν». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
5. «CORBALÁN». Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2021.
6. «FIBA : All-Time Medalists». Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2022.
7. «1984 OLYMPIC GAMES : TOURNAMENT FOR MEN : Event Standings». Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2021.
8. «FIBA All-Star Games». Ανακτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 2021.
9. «50 GREATEST CONTRIBUTORS LIST». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2021.