![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Choline-skeletal.svg/langel-640px-Choline-skeletal.svg.png&w=640&q=50)
Χολίνη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η χολίνη είναι ένα απαραίτητο θρεπτικό συστατικό για τον άνθρωπο και πολλά άλλα ζώα.[1] Η χολίνη εμφανίζεται ως κατιόν που σχηματίζει διάφορα άλατα (το X − στον απεικονιζόμενο τύπο είναι ένα απροσδιόριστο αντιανιόν). Για διατήρηση της υγείας, πρέπει να λαμβάνεται από τη διατροφή ως χολίνη ή ως φωσφολιπίδια χολίνης, όπως η φωσφατιδυλοχολίνη.[1] Οι άνθρωποι, όπως και τα περισσότερα άλλα είδη ζώων, παράγουν χολίνη de novo. Ωστόσο, η παραγωγή είναι γενικά ανεπαρκής. Η χολίνη συχνά δεν ταξινομείται ως βιταμίνη, αλλά ως θρεπτικό συστατικό με μεταβολισμό που μοιάζει με αμινοξέα.[2] Στα περισσότερα ζώα, τα φωσφολιπίδια χολίνης είναι απαραίτητα συστατικά στις κυτταρικές μεμβράνες, στις μεμβράνες των κυτταρικών οργανιδίων και σε λιποπρωτεΐνες πολύ χαμηλής πυκνότητας.[1] Η χολίνη απαιτείται για την παραγωγή της ακετυλοχολίνης – ενός νευροδιαβιβαστή – και της S-αδενοσυλομεθειονίνης (SAM), ενός παγκόσμιου δότη μεθυλίου. Κατά τη μεθυλίωση το SAM μετατρέπεται σε ομοκυστεΐνη.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Choline-skeletal.svg/640px-Choline-skeletal.svg.png)
Η συμπτωματική έλλειψη χολίνης – σπάνια στους ανθρώπους – προκαλεί μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος και μυϊκή βλάβη.[1] Υπερβολική κατανάλωση χολίνης (πάνω από 7,5 g/ημέρα) μπορεί να προκαλέσει χαμηλή αρτηριακή πίεση, εφίδρωση, διάρροια και μυρωδιά που μοιάζει με ψάρι λόγω της τριμεθυλαμίνης, η οποία σχηματίζεται στο μεταβολισμό της.[1][3] Πλούσιες διατροφικές πηγές χολίνης και φωσφολιπιδίων χολίνης περιλαμβάνουν τα όργανα ζώων και τους κρόκους αυγών, γαλακτοκομικά προϊόντα, φιστίκια, ορισμένα φασόλια, ξηρούς καρπούς, σπόρους και λαχανικά με ζυμαρικά και ρύζι που συμβάλλουν επίσης στην πρόσληψη χολίνης στην αμερικανική διατροφή.[1][4]