Φρίξος και Έλλη

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Φρίξος και η Έλλη ήταν παιδιά του Αθάμαντα, βασιλιά του Ορχομενού Βοιωτίας, και της Ωκεανίδας Νεφέλης.

Φρίξος και Έλλη

Ο μύθος

Η πρώτη σύζυγος του Αθάμαντα ήταν η Ωκεανίδα Νεφέλη από την οποία και απέκτησε τα δίδυμα τέκνα Φρίξο και Έλλη. Εν συνεχεία το ζεύγος χώρισε και ο Αθάμας νυμφεύθηκε την Ινώ, θυγατέρα του Κάδμου, από την οποία απέκτησε δύο ακόμη παιδιά, τους Λέαρχο και Μελικέρτη.

Από ζήλια για τα τέκνα της Νεφέλης η Ινώ κατέστρωσε ένα ασυνήθιστο σχέδιο: έπεισε τις γυναίκες της πόλης να ψήσουν τους σπόρους σιταριού που προορίζονταν για σπορά, ώστε να μην φυτρώσουν. Ο Αθάμας έστειλε απεσταλμένους στο μαντείο των Δελφών, για να αποκαλυφθεί η αιτία της σιτοδείας. Η Ινώ τους έπεισε κατά την επιστροφή τους με δωροδοκία να δώσουν διαφορετική απάντηση από του μαντείου στον Αθάμαντα και να πουν πως η σιτοδεία θα σταματήσει εάν ο Φρίξος θυσιαστεί στον βωμό του Δία.

Έτσι ο Αθάμας αναγκάστηκε να διατάξει την τέλεση προετοιμασιών για τη θυσία και ο Φρίξος (μαζί με την αδελφή του, σύμφωνα με παραλλαγές του μύθου) οδηγήθηκε στον βωμό. Η Νεφέλη που από μακριά έμαθε τα συμβάντα, έστειλε το Χρυσόμαλλο Κριό, δώρο του Ερμή, για να μεταφέρει τα παιδιά στη ράχη του, μακριά από τη Βοιωτία.

Κατά την πορεία διαφυγής τους, καθώς πετούσαν επάνω από τη θάλασσα, η Έλλη δεν μπόρεσε να κρατηθεί στη ράχη του Κριού κι έπεσε στο πέλαγος, που από τότε ονομάσθηκε Ελλήσποντος. Την Έλλη πήρε κοντά του ο Ποσειδώνας. Ο Φρίξος συνέχισε την πορεία του και ο Κριός τον έφερε στην Κολχίδα, όπου ο βασιλιάς Αιήτης τον δέχθηκε πρόθυμα και του έδωσε ως σύζυγο τη θυγατέρα του, Χαλκιόπη.

Έπειτα, ο Φρίξος θυσίασε το χρυσόμαλλο κριό στον βωμό του Δία και δώρισε το δέρμα του (δέρας) στον Αιήτη. Εκείνος το αφιέρωσε στον Άρη και το κρέμασε από μια δρυ, στο ιερό δάσος του θεού. Προς φύλαξή του τέθηκε ένας μεγάλος δράκος, ο οποίος δεν κοιμόταν. Το χρυσόμαλλο δέρας ήταν αργότερα ο στόχος της Αργοναυτικής Εκστρατείας.