Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (ταινία)
επική βιβλική δραματική ταινία του 1964, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Πιερ Πάολο Παζολίνι. / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (ιταλικά: Il vangelo secondo Matteo) είναι επική βιβλική δραματική ταινία του 1964, σε σενάριο και σκηνοθεσία του Πιερ Πάολο Παζολίνι. Είναι μια κινηματογραφική απόδοση της ιστορίας του Ιησού σύμφωνα με το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, από τη Γέννηση μέχρι την Ανάσταση. Πρωταγωνιστούν οι Ενρίκε Ιραζόκι, Μαργκερίτα Καρούζο, Σουζάνα Παζολίνι, Μαρτσέλο Μοράντε, Μάριο Σωκράτι και Σετίμιο Ντι Πόρτο.
Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (Il vangelo secondo Matteo) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Πιέρ Πάολο Παζολίνι[1][2][3] |
Παραγωγή | Αλφρέντο Μπίνι |
Σενάριο | Πιέρ Πάολο Παζολίνι |
Βασισμένο σε | Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον |
Πρωταγωνιστές | Ενρίκε Ιραζόκι[1][3][4], Σουζάνα Παζολίνι[1][3][4], Μαρτσέλο Μοράντε[1][4][5], Μάριο Σοκράτε[1][4][5], Τζόρτζιο Αγκάμπεν[4], Φραντσέσκο Λεονέτι[4], Νινέτο Ντάβολι[4], Γκινζμπουργκ, Ναταλια[4][5], Έντσο Σιτσιλιάνο[1][4][5], Πάολα Τεντέσκο[4][5], Χουάν Ροδόλφο Γουίλκοκ[4], Αλφόνσο Γκάτο[1][4][5], Ρενάτο Τέρα[4], Ενρίκο Μαρία Σαλέρνο και Τζιάνι Μποναγκούρα |
Μουσική | Λουίς Μπακάλοφ |
Φωτογραφία | Τονίνο Ντέλι Κόλι |
Μοντάζ | Νίνο Μπαράλι |
Ενδυματολόγος | Ντανίλο Ντονάτι |
Διανομή | Titanus και Netflix |
Πρώτη προβολή | 1964 |
Κυκλοφορία |
|
Διάρκεια | 131 λεπτά |
Προέλευση | Ιταλία και Γαλλία |
Γλώσσα | Ιταλικά |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Στη νεορεαλιστική παράδοση, η ταινία χρησιμοποιεί ένα καστ από ερασιτέχνες ηθοποιούς και γυρίζεται εξ ολοκλήρου επιτόπου σε όλη τη Νότια Ιταλία. Ο διάλογος προέρχεται απευθείας από το Ευαγγέλιο του Ματθαίου, καθώς ο Παζολίνι ένιωθε ότι οι εικόνες δεν θα μπορούσαν ποτέ να φτάσουν στα ποιητικά ύψη του κειμένου. [6] Λέγεται ότι διάλεξε το Ευαγγέλιο του Ματθαίου από τα άλλα επειδή είχε αποφασίσει ότι ο Ιωάννης ήταν πολύ μυστικιστής, ο Μάρκος πολύ χυδαίος και ο Λουκάς πολύ συναισθηματικός.[7]
Η ταινία θεωρείται κλασική του παγκόσμιου κινηματογράφου και του νεορεαλιστικού είδους. Μετά την αρχική κυκλοφορία, κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και τρία βραβεία Νάστρο ντ' Αρτζέντο, συμπεριλαμβανομένης της Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Ήταν επίσης υποψήφια για τρία Όσκαρ: Καλύτερης Καλλιτεχνικής Σκηνοθεσίας, Καλύτερης Ενδυματολογίας και Καλύτερης Μουσικής. Το 2015, η εφημερίδα L'Osservatore Romano της πόλης του Βατικανού την αποκάλεσε την καλύτερη ταινία για τον Χριστό που έγινε ποτέ. [8]