Τζούλι Γουόλτερς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η ντέιμ Τζούλια Μαίρη Γουόλτερς (22 Φεβρουαρίου 1950 - ), γνωστή επαγγελματικά ως Τζούλι Γουόλτερς, είναι Αγγλίδα ηθοποιός. Είναι αποδέκτης τεσσάρων Βραβείων Βρετανικής Ακαδημίας Τηλεόρασης, δύο Βραβείων Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, δύο Βραβείων Έμμυ, μιας Χρυσής Σφαίρας και ενός Βραβείου Ολίβιε.
Τζούλι Γουόλτερς | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Julie Walters (Αγγλικά) |
Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1950[1][2][3] Edgbaston |
Κατοικία | Plaistow |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένο Βασίλειο |
Σπουδές | Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, St Paul's School for Girls και Manchester School of Theatre |
Ιδιότητα | ηθοποιός[4], ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, συγγραφέας[5] και κωμικός[6] |
Βραβεύσεις | Βραβεία Ολίβιε, Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, Χρυσές Σφαίρες, Βραβεία Αυτοκρατορίας, βραβείο BAFTA καλύτερου Α΄ γυναικείου ρόλου και Ντάμα Ταξιάρχις του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η Γουόλτερς έχει προταθεί για δύο Όσκαρ και στις δύο κατηγορίες ερμηνείας — ένα για Α΄ Γυναικείου Ρόλου και ένα για Β´ Γυναικείου Ρόλου. Τιμήθηκε με BAFTA Fellowship για επιτεύγματα ζωής το 2014. Χρίστηκε ντέιμ από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ το 2017 για τις υπηρεσίες στο θέατρο.
Η Γουόλτερς αναδείχτηκε παίζοντας τον ομώνυμο ρόλο στο Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα (1983), ένας ρόλος που ξεκίνησε από την παραγωγή ενός θεατρικού έργου στο Γουέστ Εντ στο οποίο βασίστηκε η ταινία. Έχει εμφανιστεί σε πολλές άλλες ταινίες, όπως Το κλαμπ των ξεφωνημένων βιπς (1987), Τεντώστε τ' αυτιά σας (1987), Μπάστερ (1988), Stepping Out (1991), Sister My Sister (1994), Girls' Night (1998), Titanic Town (1998), Μπίλι Έλιοτ (2000), στη σειρά ταινιών Χάρι Πότερ (2001–2011), Τα κορίτσια του ημερολογίου (2003), Ερωτευμένη Τζέιν (2007), Mamma Mia! Η ταινία (2008) και Mamma Mia! Here We Go Again, Η γενναία (2012), Πάντιγκτον (2014) και Πάντινγκτον 2, Μπρούκλιν (2015), Τα αστέρια δεν πεθαίνουν στο Λίβερπουλ (2017) και Η Μαίρη Πόπινς επιστρέφει (2018). Στη σκηνή, κέρδισε βραβείο Ολίβιε καλύτερης ηθοποιού για την παράσταση του Ήταν όλοι τους παιδιά μου το 2001.
Στην τηλεόραση, η Γουόλτερς συνεργάστηκε τακτικά με τη Βικτώρια Γουντ. Μαζί γύρισαν τα Wood and Walters (1981), Victoria Wood: As Seen on TV (1985–1987), Pat and Margaret (1994) και dinnerladies (1998–2000). Έχει κερδίσει Βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας Τηλεόρασης τέσσερις φορές, περισσότερες από κάθε άλλο ηθοποιό, για τους ρόλους της στις ταινίες My Beautiful Son (2001), Murder (2002), Canterbury Tales (2003) και Mo (2010). Η Γουόλτερς και η Έλεν Μίρεν είναι οι μόνες γυναίκες ηθοποιοί που κέρδισαν αυτό το βραβείο τρεις συνεχόμενες φορές και η Γουόλτερς έχει ισοφαρίσει την Τζούντι Ντεντς για τις περισσότερες (επτά) υποψηφιότητες στην κατηγορία. Για τον ρόλο της στο A Short Stay in Switzerland (2009), έλαβε Βραβείο Έμμυ καλύτερης ηθοποιού. Το 2006, το βρετανικό κοινό ανέδειξε τέταρτη τη Γουόλτερς στην ψηφοφορία του τηλεοπτικού δικτύου ITV για τα 50 μεγαλύτερα αστέρια της τηλεόρασης.