δραματική ταινία του Φρανσουά Τρυφώ (1959) From Wikipedia, the free encyclopedia
Τα τετρακόσια χτυπήματα (Les Quatre Cents Coups) είναι δραματική κινηματογραφική ταινία που κυκλοφόρησε αρχικά στη Γαλλία το 1959 και στην Ελλάδα το 2002. Αποτελεί μία από τις χαρακτηριστικές ταινίες του Γαλλικού Νέου Κύματος[6], καθώς έχει πολλά από τα γνωρίσματά του. Το σενάριο επιμελήθηκε ο Φρανσουά Τρυφώ και ο Marcel Moussy ενώ τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Φρανσουά Τρυφώ. Πρωταγωνιστούν ο Jean-Pierre Léaud που υποδύεται τον Antoine Doinel, ένα δωδεκάχρονο αγόρι που έρχεται καθημερινά αντιμέτωπο με το απολυταρχικό σύστημα του σχολείου της εποχής από τη μία και με την αδιαφορία και τη ψυχρότητα των σχέσεων τις οικογένειας του από την άλλη, η Claire Maurier που υποδύεται την Gilberte Doinel, η οποία είναι η μητέρα του Antoine, ο Albert Rémy που υποδύεται τον Julien Doinel, ο οποίος είναι ο θετός πατέρας του Antoine και ο Patrick Auffay που υποδύεται τον René Bigey, ο οποίος είναι ο καλύτερος φίλος του Antoine.Το έργο διαδραματίζεται στη Γαλλία.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ταινία είχε πολλές προτάσεις βράβευσης και κατέκτησε και πολλά βραβεία, όπως το "Βραβείο Καλύτερου Σκηνοθέτη" στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών, το βραβείο OCIC, και η υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα (Palme d'Or). Ακόμη, προτάθηκε για Όσκαρ "Καλύτερου Σεναρίου" το 1960. Το έργο πούλησε 4.092.970 εισιτήρια στη Γαλλία, με αποτέλεσμα να γίνει η πιο επιτυχημένη ταινία του Τρυφώ, στη γενέτειρά του[7].
Είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη ως μία από τις καλύτερες γαλλικές ταινίες στην ιστορία του κινηματογράφου, και το 2011, κριτικοί του Sight & Sound, την κατέταξαν στην 39η θέση των καλύτερων ταινιών που προβλήθηκαν ποτέ[8].
Ο Antoine Doinel είναι ένα νεαρό αγόρι που μεγαλώνει στη πόλη του Παρισιού κατά τη δεκαετία του 1950. Παρεξηγημένος από τους γονείς τους επειδή είναι αδικαιολόγητα απών από το σχολείο και κλέβει, καθώς και βασανισμένος από τον δάσκαλό του (Guy Decomble) γιατί έχει προβλήματα πειθαρχίας. Το αγόρι παρατά το σχολείο μετά από το τσακωμό που είχε με τον Balzac και κλέβει μια γραφομηχανή από τη δουλειά του πατέρα του (Albert Remy) ώστε να τελειοποιήσει το σχέδιο του να φύγει από το σπίτι, αλλά συλλαμβάνεται όταν προσπαθεί να την επιστρέψει. Ο πατριός του τον παραδίδει στην αστυνομία όπου ο μικρός περνάει όλη τη νύχτα στη φυλακή και μοιράζεται το κελί με πόρνες και κλέφτες. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, η μητέρα του ομολογεί ότι ο σύζυγός της δεν είναι ο βιολογικός πατέρας του μικρού. Το αγόρι μεταφέρεται σε αναμορφωτήριο κοντά στην ακτή (μετά από παράκληση της μητέρας του). Εκεί, ένας ψυχολόγος εξετάζει τους λόγους που το αγόρι είναι δυστυχισμένο, αφού εκείνο τους ομολογήσει μέσα από συνεχόμενος μονολόγους. Μια μέρα που παίζει ποδόσφαιρο με τα άλλα αγόρια, καταφέρνει να αποδράσει βγαίνοντας από τον φράκτη και τρέχει προς τον ωκεανό, ένα μέρος που ήθελε να επισκεφτεί όλη του τη ζωή. Φτάνει στην ακτογραμμή και τρέχει προς τη θάλασσα. Στη τελευταία σκηνή, η κάμερα επικεντρώνεται στο πρόσωπο του, και εκείνος κοιτάει προς αυτήν.
Ο αγγλικός τίτλος της ταινίας είναι κυριολεκτική μετάφραση του γαλλικού αλλά δεν αποδίδει το σωστό νόημα, αφού ο γαλλικός τίτλος αναφέρεται στον ιδιωματισμό "faire les quatre cents coups", που σημαίνει "αναθρεμμένος στη κόλαση". Στις πρώτες αφίσες της ταινίας στις ΗΠΑ, o μεταγλωττιστής Noelle Gilmore της έδωσε το τίτλο "Wild Oats", ο οποίος δεν άρεσε όμως στον αντιπρόσωπο και τον άλλαξε σε "The 400 Blows". Πριν δουν τη ταινία, ορισμένοι θεωρούσαν ότι αναφέρεται στη σωματική ποινή.
| Οι ηθοποιοί και ο αντίστοιχος ρόλος... | |
| Jean-Pierre Léaud | Antoine Doinel, o μικρός |
| Claire Maurier | Gilberte Doinel, η μητέρα του μικρού |
| Albert Rémy | Julien Doinel, ο πατριός του μικρού |
| Guy Decomble | 'Petite Feuille', ο δάσκαλος |
| Georges Flamant | Mr. Bigey, ο πατέρας του René |
| Patrick Auffay | René Bigey, ο καλύτερος φίλος του μικρού |
| Daniel Couturier | Betrand Mauricet |
| François Nocher | μαθητής |
| Richard Kanayan | μαθητής |
| Renaud Fontanarosa | μαθητής |
| Michel Girard | μαθητής |
| Serge Moati | Henry Moati, μαθητής |
| Bernard Abbou | μαθητής |
| Jean-François Bergouignan | μαθητής |
| Michel Lesignor | μαθητής |
| Luc Andrieux | καθηγητής γυναστικής |
| Robert Beauvais | διευθυντής του σχολείου |
| Philippe De Broca | περαστικός στο λούνα παρκ |
| Yvonne Claudie | κυρία Bigey, μητέρα του René |
| Marius Laurey | επιθεωρητής Cabanel |
| Claude Mansard | ανακριτής |
| Jacques Monod | επίτροπος |
| Pierre Repp | δάσκαλος αγγλικών |
| Henri Virlojeux | νυχτοφύλακας |
| Jean-Claude Brialy | εραστής |
| Jeanne Moreau | Mademoiselle Jeanne Moreau |
| Philippe de Broca | περαστικός |
| Jacques Demy | αστυνομικός |
| Jean-Luc Godard | φωνή |
| François Truffaut | ως περαστικός στο λούνα παρκ |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
.jpg)
