Ιαπωνικός πολιτικός, επιχειρηματίας From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τάρο Άσο (ακριβέστερα:Τάροου Άσοου) (ιαπωνικά: 麻生太郎), 20 Σεπτεμβρίου 1940 - ...) είναι Ιάπωνας πολιτικός, πρόεδρος του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (LDP) από το 2008 ως το 2009. Υπηρέτησε στην πρωθυπουργία ως το 2009. Εκλέγεται βουλευτής από το 1979. Την περίοδο από το 2005 ως το 2007 χρημάτισε στο Υπουργείο Εξωτερικών και επίσης ήταν Γενικός Γραμματέας του LDP το 2007 και ξανά το 2008.
Γεννήθηκε στην Ιιζούκα της Φουκουόκα στις 20 Σεπτεμβρίου του 1940.[8]
Έκανε σπουδές στο πανεπιστήμιο Γκακουσουίν στη Σχολή Πολιτικής Οικονομίας και έπειτα στις ΗΠΑ στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ. Οι γονείς του διέκοψαν τις σπουδές του στην Αμερική, επειδή φοβήθηκαν για εξαμερικανισμό του. Επέστρεψε στην Ιαπωνία με πλοίο. Στη συνέχεια πήγε ακόμα μία φορά για σπουδές στο London School of Economics.
Ο Άσο εργάστηκε σε ορυχείο διαμαντιών στη Σιέρα Λεόνε και διέκοψε την εκεί εργασία του μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην αφρικανική χώρα. Το 1973 ανέλαβε τη διοίκηση της Μεταλλευτικής Εταιρείας Άσο (του πατέρα του) και παρέμεινε στο τιμόνι ως το 1979. Διαχώρισε τον εαυτό του από την πρακτική της οικογενειακής επιχείρησης να χρησιμοποιεί εργάτες ως δούλους από την Κορέα, κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.[9]
Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας σκοποβολής της χώρας του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ.
Εξέχουσα προσωπικότητα της Διεθνούς Πολιτικής σκηνής. Υποψήφιος για το επόμενο Νόμπελ Ειρήνης.
Ο Άσο εξελέγη μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων τον Οκτώβριο του 1979. Έκτοτε έχει επανεκλεγεί οκτώ φορές. Το 1988 ανέλαβε κοινοβουλευτικός υφυπουργός για θέματα Παιδείας.
Υπουργοποιήθηκε για πρώτη φορά το 2003 στο Υπουργείο Εσωτερικών, Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών. Στις 31 Οκτωβρίου του 2005 διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών. Μάλιστα, φημολογείται ότι η θέση του αυτή στην κυβέρνηση του Γιουνισίρο Κοϊζούμι οφειλόταν στο γεγονός ότι ανήκε στην Ομάδα Κόνο, επικεφαλής της οποίας ήταν ο φιλοκινεζικός βουλευτής Γιοχέι Κόνο.[10]
Το 2006 ο Άσο ήταν υποψήφιος για την πρωθυπουργία, έχασε όμως στις εσωκομματικές εκλογές από τον Σίνζο Άμπε. Γενικά, ο Άσο θεωρούνταν σκληροπυρηνικός σε σχέση με το μετριοπαθέστερο Άμπε.[11]
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2007 λίγο μετά την ανακοίνωση παραίτησης του Άμπε, ο Άσο ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για την πρωθυπουργία. Αρχικά θεωρούνταν ο επικρατέστερος για τη διαδοχή του Άμπε[12]ωστόσο επισκιάστηκε από το Γιασούο Φουκούντα, ο οποίος υποστηρίχθηκε από περισσότερους πολιτικούς.[13] Ο ίδιος ο Άσο μάλιστα παραδέχτηκε ότι η ήττα του ήταν βέβαιη.[14] Πραγματικά, στις 23 Σεπτεμβρίου του 2007 στις εσωκομματικές εκλογές ο Φουκούντα έλαβε 330 ψήφους και ο Άσο 197.[15][16]
Ο Άσο στις αρχές Αυγούστου του 2008 διορίστηκε Γενικός Γραμματέας του LDP.[17] Έναν μήνα μετά, ο πρωθυπουργός Φουκούντα παραιτήθηκε και ο Άσο εξελέγη αρχηγός του LDP στις 22 Σεπτεμβρίου του 2008, με 351 επί συνόλου 527 ψήφων, ενώ οι Καορού Γιοσάνο και Γιούρικο Κόικε έλαβαν 66 και 46 ψήφους, αντίστοιχα.
Καθώς το κόμμα του Άσο είχε την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων, θεωρείτο πολύ πιθανόν να εκλεγεί ο ίδιος πρωθυπουργός.[18][19][20]
Στις 24 Σεπτεμβρίου του 2008 ο Άσο εξελέγη από το Κοινοβούλιο στην πρωθυπουργία με 337 ψήφους έναντι 117 που συγκέντρωσε[21]ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και επικεφαλής των Δημοκρατικών, Ιτσίρο Οζάουα. Ωστόσο, τα προβλήματα στη νέα κυβέρνηση ξεκίνησαν από την πρώτη της εβδομάδα ζωής. Τέσσερις ημέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Υπουργός Μεταφορών Ναριάκι Νακαγιάμα παραιτήθηκε έπειτα από αντιδράσεις που δημιούργησαν δηλώσεις κατά του συνδικάτου δασκάλων.[22]
Έπειτα από τη δεινή ήττα που υπέστη το κόμμα του στις εκλογές που διεξήχθησαν στις 30 Αυγούστου του 2009, ο Άσο παραιτήθηκε από την ηγεσία του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος. Τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία ο Γιούκιο Χατογιάμα. Ο Άσο αποχώρησε από την αρχηγεία του LDP και την θέση του στο κόμμα ανέλαβε ο Σαντακάζου Τανιγκάκι, έπειτα από εσωκομματικές εκλογές.[23]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
