Έλληνας ηθοποιός From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Τάκης ( Παναγιώτης ) Σπυριδάκης (Αίγινα, 4 Φεβρουαρίου 1958 - Αθήνα, 13 Σεπτεμβρίου 2019) ήταν Έλληνας ηθοποιός του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης, σκηνοθέτης και σεναριογράφος.
| Τάκης Σπυριδάκης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 4 Φεβρουαρίου 1958 Αίγινα |
| Θάνατος | 14 Σεπτεμβρίου 2019[1] |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός σκηνοθέτης κινηματογράφου σεναριογράφος |
Ο Τάκης Σπυριδάκης γεννήθηκε στην Αίγινα και μεγάλωσε στον Πειραιά, όπου πήγε και σχολείο. Εργάστηκε από μικρός σε διάφορες δουλειές (πήγαινε σε νυχτερινό γυμνάσιο). Παρακολουθούσε συχνά κινηματογραφικές ταινίες, χωρίς όμως να έχει εξαρχής προσανατολιστεί προς το επάγγελμα του ηθοποιού. Φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, την οποία εγκατέλειψε λίγο πριν το τέλος.[2]
Έχει συμμετάσχει σε 13 ταινίες ενώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο πραγματοποίησε το 1994 με την ταινία Ο κήπος του Θεού, της οποίας έγραψε και το σενάριο. Η ταινία τιμήθηκε με 7 κρατικά βραβεία ποιότητας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ο Σπυριδάκης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη ερμηνεύοντας έναν από τους πρωταγωνιστές της ταινίας Γλυκιά συμμορία, σε σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη (1983). Για την ερμηνεία του εκείνη απέσπασε το ειδικό βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, τον ίδιο χρόνο. Αξιοσημείωτη ήταν και η δεύτερη συμμετοχή του, στη Λούφα και παραλλαγή του Νίκου Περάκη (1984). Ακολούθησαν η Πρωινή περίπολος (Νίκος Νικολαΐδης, 1986), Προστάτης οικογένειας (Νίκος Περάκης, 1997), Αυτή η νύχτα μένει (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 1999), Μαύρο γάλα (Νίκος Τριανταφυλλίδης, 1999), Κανείς δεν χάνει σε όλα (Διονύσης Γρηγοράτος, 2000), Φτηνά τσιγάρα (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2000), Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου (Νίκος Παναγιωτόπουλος, 2002), Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο (Νίκος Περάκης, 2005), Ισοβίτες (Θόδωρος Μαραγκός, 2008) και 4 μαύρα κοστούμια (Ρένος Χαραλαμπίδης, 2009).
Το 1989 ο Σπυριδάκης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία μικρού μήκους Βέρα Κρουζ, που απέσπασε το 1ο βραβείο καλύτερης ταινίας στο αντίστοιχο Φεστιβάλ, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και βραβεύτηκε από το Εθνικό Κέντρο Ταινιών της Γαλλίας, το 1990. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια πρωταγωνιστούσε στο θέατρο, στο έργο του Γιάννη Τσίρου "Άγριος Σπόρος", στο θέατρο Επί Κολωνώ, σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη. Συμμετείχε, επίσης, σε διαφημίσεις για εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, στην οποία υποδυόταν τον πρόεδρο μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. [3]
Ο Σπυριδάκης έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος έγινε όταν ήταν περίπου 20 χρονών και διήρκεσε μόλις έξι μήνες, ενώ ο δεύτερος κράτησε 20 χρόνια, από τον οποίο το ζευγάρι απέκτησε δυο κόρες.[4] Απεβίωσε στις 13 Σεπτεμβρίου 2019 σε ηλικία 61 ετών από καρκίνο.[5]
| Έτος | Τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|
| 1981 | Επίτρεψέ μου να συστηθώ | |
| 1983 | Γλυκιά συμμορία | Ανδρέας |
| 1984 | Λούφα και παραλλαγή | στρατιώτης Παναγιώτης Μπαλούρδος [6] |
| Γκανιάν | Αντώνης | |
| 1987 | Πρωινή περίπολος [7] | φύλακας |
| 1994 | Ο κήπος του Θεού [7] | Ψηλός |
| 1997 | Προστάτης οικογενείας [7] | Σάββας |
| 1998 | Από το σπίτι μέχρι το μπακάλικο | |
| 1999 | Μαύρο γάλα [7] | Μάικ Αμίτογλου |
| 2000 | Aυτή η νύχτα μένει | μπουζουξής |
| Tο φως που σβήνει | Μυρισιώτης | |
| Φτηνά τσιγάρα [7] | Μάκης | |
| Kανείς δε χάνει σ' όλα | ταξιτζής | |
| 2002 | Κουράστηκα να σκοτώνω τους αγαπητικούς σου | άνδρας σε αυτοκίνητο |
| 2004 | Ουτοπία [7] | |
| 2005 | Λούφα και παραλλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο | καπετάν-Γιάννης [8] |
| 2008 | Νεμπράσκα | |
| Ισοβίτες [7] | λοχαγός | |
| 2009 | Κάθαρση | υπουργός (φωνή) |
| 2010 | 4 μαύρα κουστούμια [7] | Κοσμάς |
| 2011 | Οι ιππείς της Πύλου [7] | Μπάμπης |
| 2012 | Exit K1 | ταξιτζής |
| Αν... | Σπύρος | |
| 2013 | Η λιμουζίνα: Κωμωδία παρεξηγήσεων | αποστολέας |
| Μέχρι το τέλος | προπονητής | |
| 2015 | Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης [7] | Κοσμάς Λεοντίδης |
| Αμόρε μίο | ||
| The Republic [7] | Μάριος Σφήκας | |
| 2017 | Άρια |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
