Σφίντου Γκεόργκε

Το Σφίντου Γκεόργκε,(ρουμ:Sfântu Gheorghe, ουγγρ: Szentgyörgy, Γίντις סנט דשזארדזש), είναι πόλη της κεντρικής Ρουμανίας στην ιστορική-γεωγραφική περιοχή της Τρανσυλβανίας και πρωτεύουσα της επαρχίας Κοβάσνα. Η πόλη βρίσκεται χτισμένη στην κοιλάδα του Ποταμού Ολτ στα κεντρικά Καρπάθια, μεταξύ των Ορέων Μπαραόλτ και Μπόντοκ, σε υψόμετρο 530 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Από την πρωτεύουσα της χώρας απέχει 196 χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ήταν 54.312^[1].

Γρήγορες Πληροφορίες Σφίντου Γκεόργκε, Χώρα ...

Σφίντου Γκεόργκε
χάρτης
Χώρα	Ρουμανία
Περιφέρεια	Κεντρική
Επαρχία	Κοβάσνα
Δήμαρχος	Árpád-András Antal
Πληθυσμός	54.312
Έκταση ( km²)	72,92
Επίσημος ιστότοπος
Πολυμέσα σχετικά με την πόλη
δεδομένα (π • σ • ε )

Κλείσιμο

Η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης είναι Ούγγροι. Στην απογραφή του 2011, 41.770 (77%) των 54.312 κατοίκων της πόλης αυτοπροσδιορίζονταν ως Ούγγροι, 11.921 (22%) ως Ρουμάνοι, 420 (0,8%), ως Ρομά και 201 ως «άλλοι».

Το Σφίντου Γκεόργκε είναι από τις παλαιότερες πόλεις της Τρανσυλβανίας και αναφέρεται, από τεκμηριωμένες ιστορικές πηγές, για πρώτη φορά το 1332^[2]. Η πόλη πήρε το όνομα της από μιά εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που έγινε και ο πολιούχος της. Ιστορικά ήταν επίσης γνωστή στα γερμανικά ως Sankt Georgen. Το πρόθεμα "Sepsi" στην Ουγγρική ονομασία (sebesi → Sepsi, που σημαίνει "του Sebes") αναφέρεται στην περιοχή όπου κατοικούσαν οι πρόγονοι των ντόπιων κατοίκων Σέκελι, πριν εγκατασταθούν στην περιοχή της πόλης. Η προηγούμενη περιοχή τους ήταν γύρω από την πόλη Σέμπες, που αργότερα κατοικήθηκε κυρίως από Σάξονες της Τρανσυλβανίας.

Ενόσω ανήκε στο Βασίλειο της Ουγγαρίας αποτελούσε το διοικητικό και οικονομικό κέντρο της Ουγγρικής επαρχίας Háromszék, που εκτεινόταν στη σημερινή Επαρχία Κοβάσνα και τμήματα του Μπρασόβ. Από τα μέσα του 19ου αιώνα άρχισε η ανάπτυξη της ελαφράς βιομηχανίας, κυρίως η κλωστουφαντουργία και η καπνοβιομηχανία. Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου πολέμου και τη συνθήκη του Τριανόν, το 1920, παραχωρήθηκε στο Βασίλειο της Ρουμανίας, για να επανέλθει κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου το 1940 υπό ουγγρικό έλεγχο, για τέσσερα χρόνια με το Δεύτερο Σύμφωνο της Βιέννης. Μετά το τέλος του, δόθηκε οριστικά στη Ρουμανία μαζί με την υπόλοιπη Τρανσυλβανία, το 1947, με τις Συνθήκες των Παρισίων. Μεταξύ 1952-1960 ήταν η νοτιότερη πόλη της Αυτόνομης Ουγγρικής Περιφέρειας της Ρουμανίας και μεταξύ 1960-1968 ανήκε στην Περιφέρεια του Μπρασόβ, που καταργήθηκε το 1968, όταν η Ρουμανία αναδιοργανώθηκε σε επαρχίες (νομούς) αντί περιφερειών.

Το Σφίντου Γκεόργκε είναι ένα από τα κέντρα των Σέκελι (Ούγγρων) στην περιοχή, που είναι γνωστή σε αυτούς ως Székelyföld στα ουγγρικά - που σημαίνει "Χώρα των Σέκελι", και έχει το Εθνικό Μουσείο των Σέκελι. Η πόλη φιλοξενεί δύο εμποροπανηγύρεις κάθε χρόνο.

• Οχυρωμένη Εκκλησία - κατασκευάστηκε το 14ο αιώνα σε γοτθικό ρυθμό
• Κρατικό Αρχείο, πρώην έδρα των ταγμάτων των Ουσάρων
• Επαρχιακή Βιβλιοθήκη, κατασκευάστηκε το 1832 ως έδρα του ΕπαρχιακούΣυμβουλίου
• Θέατρο, χρησιμοποιήθηκε 1854-1866 ως δημαρχείο
• Η αγορά, του 1868, με πύργο ρολογιού του 1893
• Εθνικό Μουσείο Σέκελι, που ιδρύθηκε το 1875

Η κυρίαρχη βιομηχανία στην πόλη είναι η κλωστοϋφαντουργία. Η πόλη κατέχει ανεκμετάλλευτες δυνατότητες παραγωγής, όπως ένα εργοστάσιο στοιχείων μετάδοσης και κιβωτίων ταχυτήτων αυτοκινήτων (IMASA Α.Ε.) και ένα εργοστάσιο καπνού (TIGARETE Α.Ε.). Οταν το δεύτερο έκλεισε ήταν ο τελευταίος τόπος όπου παράγονταν ρουμανικές μάρκες τσιγάρων, όπως "Carpati", "Snagov" ή "Mărăşeşti".

Ο τομέας των υπηρεσιών περιέχει αναπτυσσόμενους τομείς όπως υπηρεσίες πληροφορικής με τη ROMARG SRL, κορυφαίο ιντερνετικό πάροχο στη Ρουμανία, που έχει την έδρα του εδώ.

Εδώ γεννήθηκε και έζησε ο Ούγγρος καλλιτέχνης Ζένε Γκιάρφας. Το πρώην στούντιό του είναι σήμερα πινακοθήκη και εκθεσιακός χώρος.