Σατράπης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Με τον όρο Σατράπης αποδόθηκε στην ελληνική γλώσσα η αρχαία περσική λέξη "χσαντράπ" (khshatra-pa)[1]. Ο Σατράπης ήταν ο διοικητής της Σατραπείας, ενός μεγάλου διοικητικού χώρου εντός του Βασιλείου των αρχαίων Περσών[2]. Ορίζετο από τον Βασιλέα και συνήθως ήταν μέλος της βασιλικής οικογένειας ή μέλος της περσικής αριστοκρατίας, πάντα της απολύτου εμπιστοσύνης του. Ο χρόνος άσκησης της εξουσίας των διοικητών αυτών ήταν αόριστος. Διοικητικά, θα μπορούσε να θεωρηθεί αντίστοιχος με το σημερινό όρο "Περιφερειάρχης". Ο Ισοκράτης στον "Πανηγυρικό" του ονομάζει τον Σατράπη με την ελληνική λέξη "επίσταθμος".
Στα καθήκοντα του Σατράπη προς τον Μεγάλο Βασιλέα, ήταν η στρατολόγηση οπλιτών, στρατιωτικές εκπαιδεύσεις, ετοιμότητα στρατιωτικών μονάδων της περιφέρειάς του, η συγκέντρωση και αποστολή φόρων κλπ[3]. Επίσης ο Σατράπης ασκούσε εντός της Σατραπείας του και δικαστική εξουσία επί αστικών και ποινικών υποθέσεων. Συνήθως οι Σατράπες επιλέγονταν από τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα της περιοχής τους[2]. Την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο θεσμός του σατράπη χρησιμοποίηθηκε στην οργάνωση της ανατολικής αυτοκρατορίας του ενώ την ρωμαϊκή περίοδο χαρακτήριζε τον Αρμένιο κυβερνήτη του αντίστοιχου κλίματος εντός της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας[4].