Σαβίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ

Η Σαβίνα, γερμ.: Sabina von Brandenburg-Ansbach von Hohenzollern (12 Μαΐου 1529 - 2 Νοεμβρίου 1575) από τον Οίκο των Χοεντσόλερν ήταν κόρη του μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ και με τον γάμο της έγινε εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου.

Σαβίνα του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Sabina von Brandenburg-Ansbach (Γερμανικά)
Γέννηση	12  Μαΐου 1529 Άνσμπαχ[1]
Θάνατος	2  Νοεμβρίου 1575 Βερολίνο[2]
Τόπος ταφής	Καθεδρικός Ναός του Βερολίνου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηγεμόνας
Οικογένεια
Σύζυγος	Ιωάννης Γεώργιος του Βρανδεμβούργου (1548–1575)[3]
Τέκνα	Έρντμουτε του Βρανδεμβούργου Άννα Μαρία του Βρανδεμβούργου Σοφία του Βρανδεμβούργου
Γονείς	Γεώργιος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ και Χέντβιχ του Μύνστερμπεργκ-Ελς
Αδέλφια	Γεώργιος Φρειδερίκος του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ Δωροθέα Αικατερίνη του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ Άννα-Μαρία του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ Σοφία του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ
Οικογένεια	Οίκος του Χοεντσόλερν
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Η Σαβίνα ήταν η δεύτερη κόρη (2η από τον 2ο γάμο) του Γεωργίου Γεωργίου μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Άνσμπαχ (1484–1543) από τον δεύτερο γάμο του με τον Χέντβιχ των Ποντιέμπραντυ (1508–1531), κόρης του Καρόλου Α΄ δούκα του Μύνστερμπεργκ-Ελς. Η πριγκίπισσα ανατράφηκε από τη μητριά της (3η σύζυγο του Γεωργίου) Αιμιλία της Σαξονίας στη λουθηρανική πίστη.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1548 η Σαβίνα παντρεύτηκε τον Ιωάννη-Γεώργιο εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου (1525–1598) στο Άνσμπαχ. Η πρώτη του σύζυγος Σοφία της Λεγκνίτσα ήταν εξαδέλφη της Σαβίνας. Την ημέρα πριν από την τελετή του γάμου, η Σαβίνα παραιτήθηκε επισήμως από την πιθανή πατρική της κληρονομιά. Η περιοχή, η πόλη και το κάστρο του Πλάουεν της μεταβιβάστηκαν ως ιδιοκτησία χηρείας της (wittum). Δεδομένου ότι το Πλάουεν, όπως και όλες οι περιοχές του Βρανδεμβούργου, δεν ήταν απαλλαγμένο από χρέη, μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις οδήγησαν στο να της δοθούν επιπλέον η περιοχή και το μοναστήρι του Σπάνταου.

Ο σύζυγος της Σαβίνας ήταν διάδοχος του εκλεκτοράτου του Βρανδεμβούργου για 23 χρόνια. Το ζευγάρι πέρασε το διάστημα αυτό σε διάφορα κάστρα στα εδάφη του Βρανδεμβούργου. Η επίσημη κατοικία της οικογένειας ήταν το κάστρο Τσέχλιν στο Ράινσμπεργκ κοντά στο Βίτστοκ. Εδώ η Σαβίνα φρόντιζε τα δικά της παιδιά και επίσης τον προγονό της (γιο της Σοφίας της Λεγκνίτσα) Ιωακείμ-Φρειδερίκο, ο οποίος αργότερα έγινε εκλέκτορας του Βρανδεμβούργου. Ο λιτός τρόπος ζωής της Σαβίνας προκάλεσε την ευημερία του Ράινσμπεργκ για ένα διάστημα.

Αφού ο σύζυγος της Σαβίνας έγινε εκλέκτορας το 1571, είχε επιρροή στις θρησκευτικές υποθέσεις και ήταν προστάτης των εκκλησιών και των σχολείων. Υποστήριξε τους ασθενείς και τους ενδεείς και είχε τακτική προσωπική επαφή με τον γιατρό Λέοναρντ Τύρναϋσερ.

Η Σαβίνα απεβίωσε στις 2 Νοεμβρίου 1575 και τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Βερολίνου.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1548 τον Ιωάννη-Γεώργιο των Χοεντσόλερν εκλέκτορα του Βρανδεμβούργου και απέκτησε τα ακόλουθα παιδιά: ^{[4] [5]}

• Έρμουντε 1561- 13 Νοεμβρίου 1623), παντρεύτηκε το 1577 με τον Δούκα Τζον Φρέντερικ της Πομερανίας
• Άννα-Μαρία 1567-1618, παντρεύτηκε τον Μπάρνιμ Ι΄ δούκα της Πομερανίας.
• Σοφία 1568-1622, παντρεύτηκε το 1582 τον Χριστιανό Α΄ της Σαξονίας.
• Γεώργιος-Αλβέρτος 1555-1557 απεβ. 2 ετών, Ιωάννης 1557, Αλβέρτος 1557 (δίδυμος με το Ιωάννη), Μαγδαληνή-Σαβίνα, Μαρία 1562, Χέντβιχ 1563, Mαγδαληνή 1564, Mαργαρίτα 1565, απεβίωσαν νέα.

Σημειώσεις

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
3. p11139.htm#i111381. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
4. Princess Sabine zu Brandenburg, Electress of Brandenburg in: ourfamilyhistories.org Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine. [retrieved 14 November 2015].
5. Sabine Princess of Brandenburg in: tree.familyhistory.uk.com [retrieved 14 November 2015].

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Daniel Martin Ernst Kirchner, Οι πριγκίπισσες και οι βασίλισσες στο θρόνο των Hohenzollerns, Μέρος 2: Οι τελευταίες οκτώ πριγκίπισσες, Βερολίνο 1867, , σ. 4-31.