Σέβερναγια Ζεμλιά
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Σέβερναγια Ζεμλιά (ρωσικά: Сéверная Земля́ (Βόρεια Γη), [ˈsʲevʲɪrnəjə zʲɪmˈlʲa]) είναι αρχιπέλαγος έκτασης 37.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στη ρωσική Αρκτική. Βρίσκεται ανοικτά της χερσονήσου Ταϊμίρ της Σιβηρίας, που χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα από τον πορθμό Βιλκίτσκι. Αυτό το αρχιπέλαγος χωρίζει δύο περιθοριακές θάλασσες του Αρκτικού Ωκεανού, τη Θάλασσα του Κάρα στα δυτικά και τη Θάλασσα Λάπτεφ στα ανατολικά.
Σεβέρναγια Ζεμλιά | |
---|---|
Χώρα | Ρωσία |
Διοικητική υπαγωγή | Κράι Κρασνογιάρσκ |
Έκταση | 37.000 km² |
Υψόμετρο | 965 μέτρα |
Πληθυσμός | 0 (2014) |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 79°45′0″N 98°15′0″E |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Το Σέβερναγια Ζεμλιά παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1913 και καταγράφηκε για πρώτη φορά το 1930-32 – καθιστώντας το το τελευταίο μεγάλο αρχιπέλαγος στη Γη που εξερευνήθηκε.[1] Διοικητικά, τα νησιά αποτελούν μέρος του Κράι Κρασνογιάρσκ της Ρωσίας. Στη σοβιετική εποχή υπήρχαν αρκετοί ερευνητικοί σταθμοί σε διαφορετικές τοποθεσίες, αλλά επί του παρόντος δεν υπάρχουν άνθρωποι στη Σέβερναγια Ζεμλιά, εκτός από τον πολικό σταθμό Πρίμα[2] κοντά στο ακρωτήριο Μπαράνοφ.[3]
Ο μεγαλύτερος παγετώνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο παγετώνας της Ακαδημίας Επιστημών, βρίσκεται στο Σέβερναγια Ζεμλιά. Το αρχιπέλαγος είναι επίσης αξιοσημείωτο σε σχέση με τη συνεχιζόμενη πολυετή μείωση του θαλάσσιου πάγου της Αρκτικής. Μέχρι πρόσφατα, ο πάγος ένωνε τα νησιά με την Ευρασία, ακόμη και κατά τη μικρότερη έκτασή του, κατά τη διάρκεια της περιόδου τήξης του τέλους του καλοκαιριού, εμποδίζοντας το βορειοανατολικό πέρασμα μεταξύ του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. Μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού του 2012, ωστόσο, ο μόνιμος πάγος είχε φτάσει σε ιστορικά χαμηλή έκταση και ανοιχτά νερά εμφανίστηκαν στα νότια του αρχιπελάγους.[4]