Ρούμελι Φενέρι

Με την ονομασία Ρούμελι Φενέρι ή Ρουμελιφενέρι ή Τούρκελι Φενέρι, που σημαίνει φάρος της Ρούμελης ή της Δύσης, φέρεται το τελευταίο άκρο του Βοσπόρου επί της ευρωπαϊκής ακτής βγαίνοντας στον Εύξεινο Πόντο. Ή αντίστροφα το πρώτο άκρο της ευρωπαϊκής ακτής του Βοσπόρου κατά την είσοδο από Εύξεινο. Ο μικρός τοπικός οικισμός ονομαζόταν από τους Έλληνες Φαναράκι.

Ρούμελι Φενέρι
Είδος	φάρος
Γεωγραφικές συντεταγμένες
Διοικητική υπαγωγή	Κωνσταντινούπολη και Ρούμελι Φενέρι Κωνσταντινούπολη
Χώρα	Τουρκία
Έναρξη κατασκευής	1830
Ύψος	30 μέτρα
Πολυμέσα
δεδομένα (π)

Πρόκειται για το υπό των αρχαίων Ελλήνων καλούμενο Πάνιον όρος, επί του οποίου υπήρχε φάρος και κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η μία από τις δύο Συμπληγάδες Πέτρες που αντιμετώπισαν οι Αργοναύτες.

Το όνομα προέρχεται από τον ομώνυμο ιστορικό φάρο που βρίσκεται επί της άκρας του τον οποίο κατασκεύασαν οι Γάλλοι, επί των αρχαίων ερειπίων, κατά τον Κριμαϊκό πόλεμο, για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας. Πρόκειται για οκτάπλευρο λευκό πύργο ύψους 30 μ. επί παράκτιου λόφου ύψους 58 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας που τον καθιστά έτσι τον υψηλότερο φάρο της Τουρκίας.

Τέθηκε σε λειτουργία στις 15 Μαΐου του 1856, είναι αναλάμπων 12 δευτερολέπτων με εμβέλεια τα 18 ν.μ.. Σήμερα λειτουργεί και ως ραδιοφάρος, εποπτεύεται από το τουρκικό υπουργείο Μεταφορών και είναι επισκέψιμος στο κοινό.

Το ακριβώς απέναντι, σε απόσταση 2,5 μίλια, επί της ασιατικής ακτής τμήμα του Βοσπόρου ονομάζεται Ανάντολου Φενέρ, ή Ανάντολου Φενέρι.

Πηγές

• «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου», τόμ. 16ος, σελ. 706
• eistinpolin330.blogspot.gr