Προστώο
αρχιτεκτονικό στοιχείο / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το προστώο είναι σκεπαστή κατασκευή με τη μορφή στοάς μπροστά από την είσοδο ή την πρόσοψη ενός κτιρίου. Η μορφή αυτή αναπτύχθηκε αρχικά στην Αρχαία Ελλάδα και στη συνέχεια υιοθετήθηκε από πολλούς πολιτισμούς. Στους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς ναούς το προστώο καλύπτει ολόκληρη την πρόσοψη ή αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό της. Χαρακτηριστικό είναι το προστώο του Πανθέου της Ρώμης, το οποίο συνδέεται με μια ροτόντα. Το προστώο μπορεί να είναι κυκλικό, όπως αυτό στα βόρεια και νότια εγκάρσια κλίτη του καθεδρικού του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο.[1] Τα προστώα χαρακτηρίζονται από τον αριθμό κιόνων (στύλων) που τα αποτελούν, για παράδειγμα, τετράστυλο, οκτάστυλο και δεκάστυλο.[2]
Η περιοχή ανάμεσα στις κολώνες του προστώου και την είσοδο του σηκού ή του ιερού στους ελληνικούς και ρωμαϊκούς ναούς ονομάζεται πρόναος.