Πριγκίπισσα Μονονόκε
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Πριγκίπισσα Μονονόκε (ιαπωνικά: もののけ姫, Χέπμπορν: Mononokehime) είναι ταινία anime του Ιάπωνα σκηνοθέτη Χαγιάο Μιγιαζάκι. Βγήκε στις ιαπωνικές κινηματογραφικές αίθουσες τον Ιούλιο του 1997 και στον υπόλοιπο κόσμο το φθινόπωρο του 1999.
Πριγκίπισσα Μονονόκε | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Χαγιάο Μιγιαζάκι[1][2][3] |
Παραγωγή | Τόσιο Σουζούκι[3] |
Σενάριο | Χαγιάο Μιγιαζάκι[3] |
Πρωταγωνιστές | Σαν: Ισίντα Γιουρίκο (Ιαπωνικά) Κλαιρ Ντέινς (Αγγλικά) Μαρία Ζερβού (Ελληνικά) Ασιτάκα: Ματσούντα Γιόοτζι (Ιαπωνικά) Μπίλι Κράνταπ (Αγγλικά) Αργύρης Παυλίδης (Ελληνικά) |
Ηθοποιοί φωνής | Γιότζι Ματσούντα[4], Γιουρίκο Ισίντα[5][6][7], Γιούκο Τανάκα[2][7][8], Καορού Κομπαγιάσι[6][7][9], Μασαχίκο Νισιμούρα[6][7][10], Ακιχίρο Μίουα[6][11], Μιτσούκο Μόρι[6][12], Χισάγια Μορισίγκε[6][13], Τακάκο Φούτζι[7], Τσουνεχίκο Καμιτζό[14] και Σούμι Σιμαμότο[15] |
Μουσική | Τζο Χισαΐσι |
Φωτογραφία | Ατσούσι Οκούι[16] |
Μοντάζ | Τακέσι Σεγιάμα[3] και Χαγιάο Μιγιαζάκι[16] |
Εταιρεία παραγωγής | Studio Ghibli |
Διανομή | Toho, Netflix, HBO Max και UIP-Dunafilm |
Πρώτη προβολή | 12 Ιουλίου 1997 |
Διάρκεια | 134 λεπτά |
Προέλευση | Ιαπωνία |
Γλώσσα | Ιαπωνική |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η ταινία αποτέλεσε την πιο γρήγορη εισπρακτική επιτυχία όλων των εποχών στην Ιαπωνία, μέχρι που ξεπεράστηκε από τον Τιτανικό αρκετούς μήνες αργότερα. Κατέχει ακόμη και σήμερα μια θέση στην τριάδα των δημοφιλέστερων ταινιών anime στην Ιαπωνία, πλάι στο Ταξίδι στη χώρα των θαυμάτων του 2001 και στο Κινούμενο Κάστρο, δημιουργήματα επίσης του Μιγιαζάκι.
Παρόλο που ο τίτλος του υποδηλώνει ένα παραμύθι, το περιεχόμενο είναι ακατάλληλο για τρυφερές ηλικίες και σε αρκετές χώρες έλαβε σήμανση ταινίας «ακατάλληλο για κάτω των 12 ή 13 ετών». Παρόλο που η Miramax, η εταιρία που εξασφάλισε τα δικαιώματα για προβολή στην Αμερική, θέλησε να κάνει περικοπές στις βίαιες ή αιματηρές σκηνές, ο Μιγιαζάκι το απαγόρευσε και τελικά η ταινία προβλήθηκε στην αυθεντική της εκδοχή. Αν και στην αγγλική μεταγλώττιση συμμετείχαν διάσημοι ηθοποιοί, η ταινία άνοιξε σε λίγες αίθουσες, με ελάχιστη διαφήμιση και δεν πήγε καλά στο box office. Λίγο προτού βγει το φιλμ σε DVD το Σεπτέμβριο του 2000, η Miramax ανακοίνωσε πως θα περιείχε μονάχα τη μεταγλωττισμένη εκδοχή. Ήταν τέτοια η αντίδραση από τους οπαδούς της ταινίας, που η κυκλοφορία αναβλήθηκε για τρεις μήνες, ώστε να προστεθεί ο ήχος στην ιαπωνική γλώσσα και οι αγγλικοί υπότιτλοι. Οι πωλήσεις ήταν εξαιρετικές.
Το μήνυμα της ταινίας είναι οικολογικό και αντιπολεμικό, καθώς επικεντρώνεται γύρω από τη μάχη ανάμεσα στους Αρχαίους Θεούς Προστάτες του Δάσους και τον Άνθρωπο που εξαντλεί τους φυσικούς του πόρους, μπροστά στα μάτια ενός ουδέτερου παρατηρητή, του πρίγκιπα Ασιτάκα. Η ταινία αποτελεί μια από τις πιο προσωπικές ταινίες του δημιουργού της και δεν είναι σε καμία περίπτωση απλοϊκή. Ο κόσμος όπου εξελίσσονται όλα ακροβατεί σε λεπτές ισορροπίες και δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός του Καλού και του Κακού. Στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ιαπωνική μυθολογία και παράδοση και πραγματεύεται την ηθική, περισσότερο από ό,τι την επιστημονική φαντασία. Διαθέτει βάθος και φιλοσοφική διάθεση, ξεφεύγοντας από την απλή παρουσίαση τρυφερών θεμάτων, όπως αυτά του Disney. Είναι μια δουλειά, που από πολλές απόψεις μπορεί να χαρακτηριστεί «ενήλικη», καθώς τα παιδιά θα απολαύσουν μεν τα χρώματα και την οπτικοποίηση, αλλά μάλλον θα δυσκολευτούν να καταλάβουν την υπόθεση. Ακόμη και οι ενήλικες καταλαβαίνουν όλο και περισσότερα κάθε φορά που ξαναβλέπουν την ταινία. Στην Ελλάδα, η ταινία κυκλοφόρησε μεταγλωττισμένη στα ελληνικά σε μορφή βιντεοκασέτας από την Σπέντζος Φιλμ. Στην ελληνική μεταγλώττιση, την σκηνοθεσία έχει κάνει ο Δημήτρης Κουζούπης.