Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ
Άραβας χαλίφης / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ουμάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ ή Ουμάρ Α΄ (μεταξύ 586 και 590 – 7 Νοεμβρίου 644, αραβικά: عمر بن الخطاب) ή Ούμαρος κατά τον βυζαντινό χρονικογράφο Θεοφάνη Ομολογητή[1] υπήρξε ένας από τους πιο ισχυρούς και σημαίνοντες μουσουλμάνους χαλίφηδες στην ιστορία. Ήταν "σαχάμπι" (σύντροφος) του Προφήτη Μωάμεθ. Διαδέχθηκε τον χαλίφη Αμπού Μπακρ (632-634) ως δεύτερος κατά σειρά χαλίφης του Πατριαρχικού Χαλιφάτου στις 23 Αυγούστου 634. Ήταν ειδικός στη νομολογία του Ισλάμ και περισσότερο γνωστός για την ευσεβή και δίκαιη φύση του χαρακτήρος του, που του έδωσε τον τίτλο Αλ-Φαρούκ (αυτός που διακρίνει ανάμεσα στο σωστό και το λάθος). Αναφέρεται κάποιες φορές ως χαλίφης Ουμάρ Α΄ από τους ιστορικούς του Ισλάμ, για να διακρίνεται από τον Ουμάρ Β΄, έναν ύστερο Ομαγιάδα χαλίφη.
Ομάρ ιμπν αλ-Χαττάμπ | |
---|---|
2ος Χαλίφης του Χαλιφάτου Ρασιντούν | |
Περίοδος | 23 Αυγούστου 634 - 3 Νοεμβρίου 644 |
Προκάτοχος | Αμπού Μπακρ |
Διάδοχος | Οθμάν ιμπν Αφφάν |
Γέννηση | 586-590 Μέκκα, Αραβία |
Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 644 Μεδίνα, Αραβία |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Υπό την χαλιφεία του Ουμάρ η Ισλαμική Αυτοκρατορία επεκτάθηκε σε πρωτόγνωρο βαθμό διαφεντεύοντας ολόκληρη την Αυτοκρατορία των Σασσανιδών Περσών και περισσότερα από τα δύο τρίτα της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Οι επιθέσεις του εναντίον της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών κατέληξαν στην κατάκτηση της περσικής αυτοκρατορίας σε λιγότερο από δύο χρόνια.