Ουάιφερ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ουάιφερ (πέθανε το 768) ήταν ο τελευταίος ανεξάρτητος Δούκας της Ακουιτανίας (745 - 768).[1] Διαδέχτηκε τον πατέρα του Χούναλντ Α΄ όταν αποσύρθηκε σε μοναστήρι (745). Κληρονόμησε την σύγκρουση της οικογένειας του με την Δυναστεία των Καρολιδών που ανέβαινε εκείνη την εποχή στον θρόνο των Φράγκων, ο Πιπίνος ο Βραχύς εξελέγη βασιλιάς (751) και έγινε ο νόμιμος επικυρίαρχος του Ουάιφερ. Η πρώτη ανοιχτή σύγκρουση ανάμεσα στον Πεπίνο και τον Ουάιφερ χρονολογείται την εποχή που ο Ουάιφερ πρόσφερε άσυλο στον ετεροθαλή αδελφό του Πεπίνου Γκρίφο μετά την αποτυχία του να πάρει το Δουκάτο της Βαυαρίας.[2] [3] Η ακριβής αντίδραση του Πεπίνου δεν είναι γνωστή, ο Γκρίφο δολοφονήθηκε την εποχή που αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ακουιτανία για την Ρώμη.
Ουάιφερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 8ος αιώνας |
Θάνατος | 2 Ιουνίου 768 Δουκάτο της Ακουιτανίας |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Τέκνα | Χούναλντ Β΄ |
Γονείς | Χούναλντ Α΄ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | duke of Aquitaine (745–768) Duke of Gascony (745–768) |
δεδομένα |
Ο Ουάιφερ λεηλάτησε την Ναρμπόν (751), το κέντρο της Ισλαμικής κυριαρχίας βόρεια από τα Πυρηναία, είχε κατακτηθεί από τους Άραβες (720), την επόμενη χρονιά πολλές Βησιγοτθικές πόλεις βόρεια από τα Πυρηναία πέρασαν στους Φράγκους.[4] Την εποχή που οι δυνάμεις του Πεπίνου πολιορκούσαν την Ναρμπόν (752 - 759) οι δυνάμεις του Ουάιφερ επιτέθηκαν για άγνωστο λόγο στον στρατό του Πεπίνου "με τον ίδιο τρόπο που έκανε ο πατέρας του Χούναλντ στον πατέρα του Πεπίνου Κάρολο Μαρτέλο".[5] Μονάχα οι τοπικές πηγές της περιοχής καταγράφουν την επίθεση αυτή.[6] Τα "Χρονικά του Ουζέ" αναφέρουν ότι ο Πεπίνος ξεκίνησε την κατάκτηση της Ρουέγκρ στην διάρκεια της πολιορκίας της Ναρμπόν (754), είχε την υποστήριξη των τοπικών Βησιγότθων που ήταν κυρίαρχοι στην περιοχή πριν από τους Άραβες.[7]