Οίκος του Ικέλ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Οίκος του Ικέλ ήταν η βασική δυναστεία των βασιλέων της Μερκίας κατά τη διάρκεια του 7ου και του 8ου αιώνα, το όνομα της προήλθε από τον Ικέλ δισέγγονο του Όφα του Αγγέλου ενός ημιμυθικού ήρωα ο οποίος σύμφωνα με το Αγγλοσαξωνικό χρονικό καταγόταν από τον Όντιν.[1][2][3][4] Ο Οίκος του Ικέλ έφτασε στο μέγιστο της ισχύος του με τον Όφα της Μερκίας, την εποχή του κατείχε την ηγεμονία σε όλα τα Αγγλοσαξονικά κράτη και ανακηρύχτηκε "βασιλιάς των Άγγλων" αλλά η δυναστεία έχασε την ισχύ της αμέσως μετά τον θάνατο του. Ο πρώτος καταγεγραμμένος σε καταλόγους βασιλιάς της Μερκίας από τον Οίκο του Ικέλ ήταν ο Πέντα της Μερκίας ήταν ιδρυτής μιας δυναστείας που κυβέρνησε τη Μερκία με 11 βασιλείς, καταγράφονται αργότερα άλλοι τέσσερις βασιλείς αλλά πιθανότατα κατάγονταν από την αδελφή του Πέντα.