Ο Μαγικός Αυλός
όπερα του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μαγικός Αυλός, KV 620 (γερμ. Die Zauberflöte) είναι γερμανική όπερα σε δύο πράξεις του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ, σε λιμπρέτο του Εμάνουελ Σικανέντερ (1751-1812). Το έργο είναι γραμμένο στη μορφή του γερμανικού ζίνγκσπιλ (singspiel[4]) και συντέθηκε το 1791, κατά το τελευταίο έτος ζωής του Μότσαρτ. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 30 Σεπτεμβρίου 1791 στο θέατρο του Βάιντεν (Theater auf der Weiden), στη Βιέννη, όπου σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Χαρακτηρίζεται ως η τελευταία όπερα του συνθέτη, αν και το μεγαλύτερο μέρος της συντέθηκε πριν το έργο Η Μεγαλοψυχία του Τίτο (La clemenza di Tito), το οποίο ωστόσο παρουσιάστηκε νωρίτερα. Ο Μαγικός Αυλός, έργο πλούσιο σε συμβολισμούς, για το οποίο έχουν προταθεί πολυάριθμες ερμηνείες, διαπνέεται από τις ιδέες του Διαφωτισμού και του Τεκτονισμού, ενσωματώνοντας παράλληλα στοιχεία παραμυθιού.
Τίτλος | Die Zauberflöte[1] |
---|---|
Γλώσσα | Γερμανικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1791 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 18ος αιώνας |
Μορφή | όπερα |
Σειρά | κατάλογος οπερών του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ |
Χαρακτήρες | Tamino[2][3], Pamina[3], Papageno[2][3], Βασίλισσα της νύχτας[2][3], Sarastro[2][3], Papagena[2][3], Monostatos[2][3], Lady 1[2][3], Lady 2[2][3], Lady 3[2][3], Speaker of the temple[2][3], First child-spirit[2], Second child-spirit[2], Third child-spirit[2], First priest[2][3], Three slaves[2], Two armoured men[2][3], Second priest[2][3], Third priest[2][3] και d:Q63677471[3] |
Επόμενο | d:Q111262003 |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |