Νομοί της Γαλλίας
γαλλική διοικητική υποδιαίρεση / From Wikipedia, the free encyclopedia
Στη διοικητική διαίρεση της Γαλλίας, ο νομός (Γαλλικά: département) είναι εδαφική διαίρεση του κράτους και τοπική αρχή με ειδικές εξουσίες. Είναι μία από τις βαθμίδες διοικητικής διαίρεσης σε εθνικό επίπεδο («εδαφικές συλλογικότητες»), ανάμεσα στις διοικητικές περιοχές και τις κοινότητες.
Στη Γαλλία υπάρχουν 101 νομοί, οι 96 νομοί βρίσκονται στη Μητροπολιτική Γαλλία και 5 στα υπερπόντια διαμερίσματα, τα οποία ταξινομούνται επίσης ως υπερπόντιες περιοχές. Οι νομοί υποδιαιρούνται περαιτέρω σε 342 διοικητικά διαμερίσματα (arrondissements), τα οποία χωρίζονται σε 2.054 καντόνια. Τα δύο τελευταία δεν έχουν αυτονομία και χρησιμοποιούνται για την οργάνωση της αστυνομίας, των πυροσβεστικών υπηρεσιών και, μερικές φορές, των εκλογών.
Κάθε νομός διοικείται από ένα εκλεγμένο όργανο, το διοικητικό συμβούλιο. Από το 1800 έως τον Απρίλιο του 2015, ονομάζονταν Γενικό συμβούλιο.[1] Κάθε συμβούλιο έχει έναν πρόεδρο. Οι κύριοι τομείς ευθύνης τους περιλαμβάνουν τη διαχείριση ορισμένων επιδομάτων κοινωνικής πρόνοιας, κτηρίων και τεχνικού προσωπικού σχολείων, τοπικών δρόμων και σχολικών και αγροτικών λεωφορείων, καθώς και συμβολή στις δημοτικές υποδομές.
Οι τοπικές υπηρεσίες της κρατικής διοίκησης είναι παραδοσιακά οργανωμένες σε επίπεδο νομού, όπου ο νομάρχης εκπροσωπεί την κυβέρνηση. Ωστόσο, οι περιοχές έχουν αποκτήσει περισσότερες εξουσίες από τη δεκαετία του 2000, με ορισμένες υπηρεσίες σε επίπεδο νομού να συγχωνεύονται σε υπηρεσίες σε περιφερειακό επίπεδο.