Ναβοναΐδ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ναβοναΐδ (... - 538 π.Χ.) ήταν ο τελευταίος βασιλιάς της νεο-βαβυλωνιακής αυτοκρατορίας, βασιλεύοντας από το 556 π.Χ. έως το 539 π.Χ.. Το όνομά του σημαίνει «δοξάστε τον Ναμπού». Η καταγωγή του ήταν από την Ασσυρία και θρησκεία του η λατρεία της σεληνιακής θεάς Σιν. Η πατρίδα του είχε καταλυθεί το 609 π.Χ. από τους Βαβυλωνίους και τους Μήδους.[1] Μεταρρύθμισε το οικονομικό καθεστώς της συγκεντρωτικής διοίκησης που είχε επιβάλει ο Ναβουχοδονόσωρ και επέφερε σημαντική οικονομική ανάπτυξη της χώρας, ενώ βελτίωσε τις συνθήκες τροφοδοσίας των επαρχιών. Οι θρησκευτικές του μεταρρυθμίσεις περιελάμβαναν την επαναφορά της λατρείας ασσυριακών θεοτήτων καθώς και την επανόρθωση αρχαίων ναών. Οι μεταρρυθμίσεις του αυτές επέφεραν ρήξη με τους ιερείς της λατρείας του Μαρντούκ, και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την χώρα για δέκα χρόνια, και να εγκατασταθεί στην έρημο της σημερινής Σαουδικής Αραβίας. Όταν επέστρεψε και υποβάθμισε την λατρεία του Μαρντούκ, οι ιερείς συμμάχησαν με τον Κύρο επιφέροντας έτσι την κατάλυση και το τέλος της Βαβυλωνίας.
Ναβοναΐδ | |
---|---|
Ο Ναβοναίδ σε ανάγλυφο, το οποίο τον απεικονίζει να προσεύχεται στη Σελήνη, τον Ήλιο και την Αφροδίτη (Βρετανικό Μουσείο) | |
Βασιλιάς της Βαβυλώνας | |
Περίοδος | 556 π.Χ. - 539 π.Χ. |
Προκάτοχος | Λαβασί Μαρδούκ |
Διάδοχος | Ναβουχοδονόσορ Γ' |
Θάνατος | 538 π.Χ. |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |