7ος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (2013-2023) From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Νίκος Αναστασιάδης (Πέρα Πεδί Λεμεσού, γενν. 27 Σεπτεμβρίου 1946) είναι Ελληνοκύπριος πολιτικός και διετέλεσε έβδομος πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 2013 έως το 2023.
Νίκος Αναστασιάδης | |
---|---|
7ος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας | |
Περίοδος 28 Φεβρουαρίου 2013 – 28 Φεβρουαρίου 2023 | |
Προκάτοχος | Δημήτρης Χριστόφιας |
Διάδοχος | Νίκος Χριστοδουλίδης |
Πρόεδρος Δημοκρατικού Συναγερμού | |
Περίοδος 8 Ιουνίου 1997 – 10 Μαΐου 2013 | |
Προκάτοχος | Γιαννάκης Μάτσης |
Διάδοχος | Αβέρωφ Νεοφύτου |
Βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού | |
Περίοδος 4 Ιουνίου 1981 – 27 Φεβρουαρίου 2013 | |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 27 Σεπτεμβρίου 1946 , Πέρα Πεδί, Λεμεσός, Βρετανική Κύπρος |
Εθνότητα | Ελληνική |
Υπηκοότητα | Κυπριακή |
Πολιτικό κόμμα | Δημοκρατικός Συναγερμός |
Σύζυγος | Άντρη Μουστακούδη |
Παιδιά | 2 κόρες |
Σπουδές | Νομικά |
Επάγγελμα | Δικηγόρος |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Επιπρόσθετα, έχει διατελέσει Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού (1997-2013)[1] και βουλευτής (1981-2013).[2]
Ο Νίκος Αναστασιάδης γεννήθηκε στο Πέρα Πεδί στις 27 Σεπτεμβρίου 1946.
Ο πατέρας του ήταν αστυνομικός.[2][3] Έχει ένα δίδυμο αδερφό τον Πάμπο Αναστασιάδη και μία αδερφή, τη Φωτεινή Αγγελοπούλου.[4] Ομιλεί, πέρα από την ελληνική, την αγγλική γλώσσα.[2]
Σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.[2][3] Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο ναυτικό δίκαιο στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο Λονδίνου.[2][3] Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του επέστρεψε στην Κύπρο και άνοιξε δικηγορικό γραφείο στη Λεμεσό.[3][4]
Έχει παντρευτεί την Άντρη Μουστακούδη από τις 2 Οκτωβρίου 1971 και έχει δύο κόρες.[3][5]
Την περίοδο των σπουδών του υπήρξε ενεργό στέλεχος της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου, επί προεδρίας του Γεώργιου Παπανδρέου.[3][4]
Όταν επέστρεψε στην Κύπρο, υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Δημοκρατικού Συναγερμού (1976), καθώς και της Νεολαίας του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΝΕΔΗΣΥ).[2][3] Την περίοδο 1976-1985 διετέλεσε Επαρχιακός Γραμματέας της ΝΕΔΗΣΥ Λεμεσού.[3][4]
Ακολούθως διετέλεσε αντιπρόεδρος (1985-1987) και πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ (1987-1990).[2][3][4] Στη συνέχεια υπηρέτησε τον ΔΗΣΥ από τις θέσεις του Α΄ Αντιπροέδρου (1990-1995) και του Αναπληρωτή Προέδρου (1995-1997).[2][3][4]
Στις 8 Ιουνίου 1997 εξελέγη Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού λαμβάνοντας ποσοστό 70% έναντι 30% του ανθυποψηφίου του Δημήτρη Συλλούρη.[1][6] Το 1999 επανεξελέγη χωρίς ανθυποψήφιο. Στις 25 Μαΐου 2003 ανθυποψήφιός του ήταν ο Ιωάννης Κασουλίδης. Ο Νίκος Αναστασιάδης αναδείχθηκε πρόεδρος του κόμματος με ποσοστό 55% έναντι 45% του ανθυποψηφίου του.[6] Επανεκλέχθηκε το 2009.[1] Όταν εκλέχτηκε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το 2013 παραιτήθηκε από Πρόεδρος του ΔΗΣΥ.[1]
Ο Νίκος Αναστασιάδης ήταν επικεφαλής του ΔΗΣΥ σε τρεις βουλευτικές εκλογές. Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει το αποτέλεσμα των εκλογών στις οποίες επικεφαλής του κόμματος ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης.
Εκλογές | Ποσοστό | Θέση | Έδρες | Πηγή |
---|---|---|---|---|
Βουλευτικές 2001 | 34,00% | 2ο | 19/56 | [7] |
Βουλευτικές 2006 | 30,34% | 2ο | 18/56 | [8] |
Βουλευτικές 2011 | 34,28% | 1ο | 20/56 | [9] |
Ως επικεφαλής του ΔΗΣΥ οδήγησε το κόμμα σε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις για την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατίας. Στις προεδρικές εκλογές του 1998 ο ΔΗΣΥ υποστήριξε τον τότε πρόεδρο Γλαύκο Κληρίδη, ιδρυτή του ΔΗΣΥ, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές.[10] Στις προεδρικές εκλογές του 2003 ο ΔΗΣΥ υποστήριξε και πάλι τον Γλαύκο Κληρίδη, ο οποίος δεν εξελέγη.[10]
Στις προεδρικές εκλογές του 2008 ο ΔΗΣΥ υποστήριξε τον Ιωάννη Κασουλίδη, ο οποίος, παρόλο που στον Α΄ γύρο πήρε τους περισσότερους ψήφους, στον Β΄ γύρο δεν κατάφερε να εκλεγεί έναντι του Δημήτρη Χριστόφια.[10][11][12][13]
Στις προεδρικές εκλογές του 2013 ήταν ο ίδιος υποψήφιος και κατάφερε να εκλεγεί με τη στήριξη του ΔΗΣΥ, του ΔΗΚΟ και του ΕΥΡΩΚΟ.[14]
Στις προεδρικές εκλογές του 2018 κατάφερε να επανεκλεγεί με τη στήριξη μόνο του ΔΗΣΥ.
Τον Απρίλιο του 2004 πραγματοποιήθηκε δημοψήφισμα για επίλυση του κυπριακού προβλήματος με βάση το σχέδιο Ανάν. Ο ΔΗΣΥ, του οποίου επικεφαλής ήταν ο Νίκος Αναστασιάδης, τάχθηκε υπέρ του σχεδίου αυτού.[15][16][17] Ο κυπριακός λαός απέρριψε τελικά το σχέδιο με ποσοστό 76%.[17][18] Η απόφαση του ΔΗΣΥ να υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν προκάλεσε εσωκομματικά προβλήματα, με πολλά στελέχη να στηρίζουν την καταψήφιση του σχεδίου. Ακολούθησαν διαγραφές και αποχωρήσεις τεσσάρων βουλευτών από το κόμμα.[7][19]
Τον Μάιο του 2004 η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λίγο αργότερα διεξήχθησαν οι πρώτες ευρωεκλογές στην Κύπρο. Οι εκλογές διεξήχθησαν δύο περίπου μήνες μετά το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν και την αποχώρηση στελεχών του ΔΗΣΥ που είχαν διαφωνήσει με τη στήριξη του σχεδίου Ανάν.[20] Μάλιστα, οι διαφωνούντες είχαν κατεβεί στις εκλογές με δικό τους συνδυασμό (Για την Ευρώπη) λαμβάνοντας ποσοστό 10,80%, εκλέγοντας ως ευρωβουλευτή τον πρώην πρόεδρο του ΔΗΣΥ Γιαννάκη Μάτση.[20][21][22] Ωστόσο, ο ΔΗΣΥ, με επικεφαλής τον Νίκο Αναστασιάδη, κατέλαβε την πρώτη θέση με ποσοστό 28,23%.[20][23] Εξέλεξε 2 από τους 6 ευρωβουλευτές της Κύπρου.[20]
Στις ευρωεκλογές του 2009 ο ΔΗΣΥ ήταν και πάλι πρώτο κόμμα με ποσοστό 35,65% εκλέγοντας 2 από τους 6 ευρωβουλευτές της Κύπρου.[20]
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1981 στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με τον ΔΗΣΥ για την Δ΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[24] Επανεκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές του 1985,[25] στις εκλογές του 1991,[26] στις εκλογές του 1996,[27] στις εκλογές του 2001,[28] στις εκλογές του 2006[29] και στις εκλογές του 2011.[30] Μετά τις εκλογές του 2001 και του 2006 διεκδίκησε την Προεδρία της Βουλής, ωστόσο δεν εκλέχθηκε.[31] Την περίοδο 1996-2001 ήταν αναπληρωτής πρόεδρος της Βουλής.[2][31]
Ως βουλευτής, διετέλεσε αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΣΥ, αναπληρωτής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού ΔΗΣΥ - Κόμμα Φιλελευθέρων (1991-1993) και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συνασπισμού ΔΗΣΥ - Κόμμα Φιλελευθέρων (1993-1997).[2] Επιπλέον, διετέλεσε Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών, Πρόεδρος της Επιτροπής της Διακοινοβουλευτικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Βουλευτών (1990-1996), Μέλος της Επιτροπής Επιλογής, αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Διακοινοβουλευτική Ένωση (1991-2011), αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κυπριακής Ομάδας στη Διακοινοβουλευτική Ένωση, πρώτος αντιπρόεδρος της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Μικτή Κοινοβουλευτική Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης-Κύπρου, αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στον Σύνδεσμο Ασιατικών Κοινοβουλίων για την Ειρήνη (μετέπειτα Ασιατική Κοινοβουλευτική Συνέλευση), αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Μεσογείου, αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Ευρωμεσογειακή Κοινοβουλευτική Συνέλευση (μετέπειτα Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο), αρχηγός της αντιπροσωπίας της Βουλής στη Διακοινοβουλευτική Ένωση, μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ένωσης για τη Μεσόγειο και μέλος της αντιπροσωπίας της Βουλής στην Ασιατική Κοινοβουλευτική Συνέλευση.[2]
Στις προεδρικές εκλογές του 2013 διεκδίκησε και κέρδισε την εκλογή του στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.[32] Υποστηριζόταν από τον ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ και το ΕΥΡΩΚΟ.[14] Στον Α΄ γύρο συγκέντρωσε το 45,46%.[32] Στον Β΄ γύρο συγκέντρωσε το 57,48%, έναντι 42,52% του ανθυποψηφίου του Σταύρου Μαλά.[32]
Στις προεδρικές εκλογές του 2018 επανεκλέγηκε.[14] Υποστηριζόταν μόνο από τον ΔΗΣΥ.[14] Στον Α΄ γύρο συγκέντρωσε το 35,51%.[33][34] Στον Β΄ γύρο συγκέντρωσε το 55,99%, έναντι 44,01% του ανθυποψηφίου του Σταύρου Μαλά.[35]
Τον Μάρτιο του 2013, λίγες μέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Νίκο Αναστασιάδη, κλήθηκε τόσο ο ίδιος, όσο και η κυβέρνηση, να διαχειριστούν την οικονομική κρίση που αντιμετώπισε η Κύπρος την περίοδο 2012-2013. Λόγω των αρνητικών εξελίξεων στην οικονομία και λόγω του ότι η χώρα είχε βρεθεί σε στρατηγικό αδιέξοδο κατά τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, ο Νίκος Αναστασιάδης αναγκάστηκε να αθετήσει προεκλογικές δεσμεύσεις περί μη αποδοχής μνημονίου ή πακέτου διάσωσης που εμπεριείχε κούρεμα καταθέσεων και η κυπριακή οικονομία οδηγήθηκε σε διάσωση (bail-in).[36]
Επί διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη, αποφασίστηκε η μείωση της στρατιωτικής θητείας από 24 σε 14 μήνες και εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το ΓΕΣΥ. Ωστόσο σκάνδαλα και διαφθορά όπως το ΚΕΠ, τα Pandora Papers και άλλα, στιγμάτισαν τη δεκαετή διακυβέρνηση, με τη φθορά να επέρχεται και το 2023 να τον διαδέχεται ο Νίκος Χριστοδουλίδης.[37][38][39][40][41]
Με τον Νίκο Αναστασιάδη στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας και αφού τον Μάρτιο του 2016 ολοκληρώθηκε το τριετές πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, έγιναν προσπάθειες για επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Σημαντικότερη προσπάθεια ήταν οι συνομιλίες σε Μον Πελεράν και Κρανς Μοντάνα, που ωστόσο οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο.
Τον Ιούλιο του 2021 με δήλωσή του ξεκαθάρισε ότι δεν θα επαναδιεκδικήσει για τρίτη φορά την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.[42][43][44][45]
Στις προεδρικές εκλογές του 2023 υποστήριξε την υποψηφιότητα Αβέρωφ Νεοφύτου. Ωστόσο στον β' γύρο των εκλογών κατηγορήθηκε ότι στήριξε υπόγεια την υποψηφιότητα Νίκου Χριστοδουλίδη.[46] Δεν πήρε ανοιχτά θέση, ενώ ήρθε σε ρήξη και με την Καίτη Κληρίδου.[47][48][49]
Μετά την αποχώρησή του από την προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας άνοιξε τον Ιούνιο του 2023 πολιτικό γραφείο στη Λευκωσία.[50][51]
Ο Νίκος Αναστασιάδης έλαβε τα εξής παράσημα:
Επιπλέον, έχει λάβει το Βραβείο των Εθνών «Light Unto» από την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή «για τη σταθερή υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών, τη διαρκή επιδίωξη ειρήνης και την ακλόνητη δέσμευσή του για τη διατήρηση φιλικών σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ».[3]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.