Μπέρτα του Μιλάνου

Η Μπέρτα του Μιλάνου ή του Λούνι, γερμ. Bertha von Milan ή von Luni (π. 997 - π. 1040), ^[5] από τον Οίκο των Ομπερτένγκι/Γουέλφων ήταν κόρη του μαργράβου του Μιλάνου και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Τορίνο και μαρκησία της Σούζα. Έγινε επίτροπος για την κόρη της Αδελαΐδα της Σούζα το 1033.

Μπέρτα του Μιλάνου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	997[1] Μιλάνο
Θάνατος	1040
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Ούλρικ Μάνφρεντ Β΄ του Τορίνο[2]
Τέκνα	Αδελαΐδα της Σούζα[3] Ιμίλα του Τορίνο Μπέρτα του Τορίνο[4]
Γονείς	Ομπέρτο Β΄ του Μιλάνου[3] και Railend[3]
Αδέλφια	Αλβέρτος Άτσο Α΄ του Μιλάνου
δεδομένα

Βιογραφία

Αν και είναι γνωστό ότι η Μπέρθα ήταν μέλος της δυναστείας Ομπερτένγκι, υπάρχει κάποια συζήτηση για το ποιος ήταν ο πατέρας της: λέγεται συχνά ότι είναι ο Ομπέρτο Β΄ ^[6], αλλά άλλοι υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα ήταν ο Ότμπερτ Γ΄ του Μιλάνου. ^[7]

Ως το 1014 η Μπέρτα είχε παντρευτεί τον Ούλρικ-Μάνφρεντ (εκείνο το έτος, ο Ερρίκος Β΄ της Γερμανίας επιβεβαίωσε τη δωρεά του ζεύγους στο μοναστήρι της Φρουτουαρίας). ^[8] Η προίκα της περιελάμβανε εδάφη στις κομητείες Τορτόνα, Πάρμα και Πιασέντσα. ^[9]

Τον Μάιο του 1028, με τον σύζυγό της Ούλριχ-Μάνφρεντ, η Μπέρτα ίδρυσε το μοναστήρι της Σάντα Μαρία στην Καραμάνια. ^[10] Τον επόμενο χρόνο, τον Ιούλιο του 1029, μαζί με τον σύζυγό της και τον αδελφό του Άλρικ επίσκοπο του Άστι, η Μπέρτα ίδρυσε το αβαείο των Βενεδικτίνων στο Σαν Τζιούστο στη Σούζα, το οποίο στεγάζει τα λείψανα του Σαιν Ζυστ (ιταλ. Σαν Τζιούστο), που θεωρείται ότι ήταν μάρτυρας μοναχός από το αβαείο Νοβαλέζα ^[11]. Η εκκλησία του αβαείου του Σαν Τζούστο είναι τώρα ο καθεδρικός ναός της Σούζα.

Μετά το τέλος του Ούριχ-Μάνφρεντ (τον Δεκέμβριο του 1033/34), η Μπέρτα ενήργησε για λίγο ως επίτροπος για την κόρη τους Αδελαΐδα της Σούζα.

Το 1037 η Μπέρτα συνέλαβε απεσταλμένους, που ήθελαν να διασχίσουν τις Άλπεις από το Πιεμόντε στην Καμπανία, αποτρέποντας έτσι μία συνωμοσία εναντίον του Κορράδου Β΄ της Γερμανίας. Ο Κορράδος Β΄ επιβράβευσε τη Μπέρτα για το ρόλο της στην καταστολή της εξέγερσης εναντίον του, εκδίδοντας ένα αυτοκρατορικό δίπλωμα που επιβεβαίωσε τις δωρεές της στο μοναστήρι του Σαν Τζιούστο στη Σούζα. ^[12]

Οικογένεια

Παντρεύτηκε τον Ούλρικ Μάνφεντ Β΄ των Αρδουινιδών κόμη του Τορίνο και μαρκήσιο της Σούζα και είχε τέκνα: ^[13]

• Αδελαΐδα π.1014/20-1091, παντρεύτηκε πρώτα τον Χέρμαν Δ΄ των Μπάμπενμπεγκ δούκα της Σουαβίας, μετά τον Ερρίκο των Αλεράμιτσι μαρκήσιο του Μομφερράτου και έπειτα τον Όθωνα κόμη της Σαβοΐας.
• Ιμίλα π.1020-1078, παντρεύτηκε πρώτα τον Όθωνα Γ΄ των Σβάινφουρτ δούκα της Σουαβίας και μετά τον Έγκμπερτ Α΄ των Μπρουνονιδών μάργραβο του Μάισεν.
• Μπέρτα π.1020/24-μετά το 1064/65, παντρεύτηκε τον Όθωνα/Τέλο ντι Σαβόνα των Αλεράμιτσι, μάργραβο της δυτικής Λιγουρίας.

Βιβλιογραφικές αναφορές

• H. Bresslau, Jahrbücher des Deutschen Reichs unter Konrad II., 2 τόμοι. (1884), προσβάσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση: archive.org
• CW Previté-Orton, The Early History of the House of Savoy (1000-1233) (Cambridge, 1912), προσβάσιμο online στο: archive.org
• G. Sergi, «Una grande circoscrizione del regno italico: la marca arduinica di Torino», στο Studi Medievali XII (1971), 637-712
• C. Violante, 'Quelques χαρακτηριστικά Να des δομές familiales en Lombardie, Emilie, et Toscane AUX XLE et XII siècles,' στο G. Duby και J. le Goff, eds., Famille et Parente dans l'Δύση Médiéval (Παρίσι, 1977), σελ. 87–148.
• M. Nobili, «Formarsi e definirsi dei nomi di famiglia nelle stirpi marchionali dell'Italia centro-settentrionale: il caso degli Obertenghi», στο Nobiltà e chiese nel medioevo e altri saggi, ed. C. Violante (Ρώμη, 1993), σελ. 77–95.
• GC Alessio, Cronaca di Novalesa (Τορίνο 1982).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Μεσαιωνικό Έργο: Βόρεια Ιταλία, 900 – 1100.
• Επιστολές: Λατινικές Επιστολές των Μεσαιωνικών Γυναικών: Bertha of the Obertenghi (σύντομη βιογραφία της Bertha και μεταφράσεις ορισμένων νομικών εγγράφων που εκδόθηκαν από αυτήν)
• Bertha von Luni (c.980-1037) (στα γερμανικά)

Σημειώσεις

1. Ανακτήθηκε στις 26  Νοεμβρίου 2018.
2. p67238.htm#i672379. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
4. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
5. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 377
6. e.g. Bresslau, Jahrbücher, I, esp. p. 416; Medieval Lands Project; Epistolae: Medieval Women's Latin Letters
7. Nobili, ‘Formarsi’; Violante, ‘Caractéristiques,’ esp. pp. 89, 95, 104ff., and 132ff.
8. Sergi, ‘Una grande circoscrizione,’ p. 661; Previté-Orton, Early History, p. 166
9. Previté-Orton, Early History, p. 164
10. The document which records this is available online in the Latin original and in an English translation, at: Epistolae: Medieval Women's Latin Letters Αρχειοθετήθηκε 2016-12-21 στο Wayback Machine.
11. The document which records the foundation of San Giusto is available online in the Latin original and in an English translation, at: Epistolae: Medieval Women's Latin Letters Αρχειοθετήθηκε 2016-12-21 στο Wayback Machine.. On the relics of Saint Just: Alessio, Cronaca, pp. 14-5.
12. Previté-Orton, Early History, pp. 207, 219f.
13. Bresslau, Jahrbücher, I, p. 378