From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι (მიხეილ სააკაშვილი, 1967-) είναι Γεωργιανός πολιτικός, πρόεδρος της χώρας από το 2004 έως το 2007, οπότε και παραιτήθηκε για να λάβει μέρος στις προεδρικές εκλογές των αρχών του 2008. Το 2008 εισέβαλε στη αυτόνομη Δημοκρατία της Οσετίας με αποτέλεσμα την αντίδραση της Ρωσίας. Η Γεωργία ηττήθηκε στον σύντομο πόλεμο με την Ρωσία με αποτέλεσμα την οριστική ανεξαρτησία της Οσετίας, αλλά και της Αμπχαζίας. Επανεξελέγη και υπηρέτησε ξανά ως πρόεδρος ως το 2013. Το 2014 πήρε την ουκρανική υπηκοότητα και ανέλαβε κυβερνήτης της Οδησσού. Το 2021 καταδικάστηκε σε 6 χρόνια φυλάκιση για κατάχρηση εξουσίας και έκτοτε εκτίει την ποινή του σε ουκρανική φυλακή. Είναι παντρεμένος με τη Sandra Roelofs, ολλανδικής καταγωγής και έχει 2 γιους. Μιλάει απταίστως 7 γλώσσες.
Γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 1967. Αποφοίτησε από τη Σχολή του Διεθνούς Δικαίου του Κρατικού Πανεπιστημίου του Κιέβου, το 1992. Για μικρό χρονικό διάστημα εργάστηκε ως υπεύθυνος επί θεμάτων ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο προσωρινό κρατικό συμβούλιο της Γεωργίας μετά την ανατροπή του προέδρου Ζβιάντ Γκαμσαχούρντια. Έλαβε υποτροφία από το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών και απέκτησε τίτλο Μάστερ στις Νομικές Επιστήμες από τη Νομική Σχολή της Κολούμπια το 1994. Τον επόμενο χρόνο απέκτησε δίπλωμα από το Διεθνές Ινστιτούτο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Στρασβούργο της Γαλλίας.
Η κάθοδός του στην πολιτική έγινε με προτροπή του παλιού φίλου του από τη Γεωργία, Ζουράμπ Σβάνια στις αρχές του 1995. Ο τελευταίος εργαζόταν για λογαριασμό του προέδρου Έντβαρντ Σεβαρντνάτζε και έτσι τον Δεκέμβριο του 1995 ο Σαακασβίλι κατήλθε υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές εκείνης της χρονιάς, μαζί με τον Σβάνια. Αμφότεροι εξελέγησαν βουλευτές με την Ένωση των Γεωργιανών Πολιτών, το κόμμα του Σεβαρτνάτζε.
Το 2001 δημιούργησε το κεντροαριστερό κόμμα UNM και το 2002 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής της Γεωργίας. Στις βουλευτικές εκλογές που διενεργήθηκαν στις 2 Νοεμβρίου 2003 υπήρξαν καταγγελίες για νοθεία, που οδήγησαν στην «Επανάσταση των τριαντάφυλλων» στις 20-23 Νοεμβρίου 2003. Ο Πρόεδρος Σεβαρντνάτζε αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 23 Νοεμβρίου και έγινε προσωρινή πρόεδρος η Νινό Μπουρτζανάντζε. Στις 4 Ιανουαρίου του 2004 ο Μιχαήλ Σαακασβίλι κέρδισε τις προεδρικές εκλογές, με ποσοστό 96% των ψήφων, και έγινε ο νεότερος σε ηλικία ηγέτης στην Ευρώπη. Ορκίστηκε στις 25 Ιανουαρίου του 2004. Στις 26 Ιανουαρίου του 2004 αποκατέστησε τη μνήμη του έκπτωτου Προέδρου Γκαμσαχούρντια.
Στις 25 Νοεμβρίου του 2007 παραιτήθηκε για να κατέλθει ξανά υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2008. Τον διαδέχθηκε προσωρινά στην προεδρία η Πρόεδρος της Βουλής, Νινό Μπουρτζανάντζε.
Στις εκλογές, που διεξήχθησαν τελικά στις 5 Ιανουαρίου 2008 αναδείχθηκε νικητής και ανανέωσε τη θητεία του. Η αντιπολίτευση όμως δε δέχθηκε το αποτέλεσμα και μίλησε για νοθεία.[7]
Τα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν στις 11 Ιανουαρίου έδωσαν 53,38% στο Σαακασβίλι έναντι 25,67% του βασικότερου αντιπάλου, του Λέβαν Γκατσετσιλάντζε. Το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές έφτασε[8]το 58,9%.
Ο Σαακασβίλι ορκίστηκε για δεύτερη προεδρική θητεία στις 20 Ιανουαρίου του 2008. Στις 22 Μαΐου του 2008 ανακοίνωσε τη νίκη του κόμματός του στις βουλευτικές εκλογές που είχαν διεξαχθεί την προηγούμενη ημέρα. Τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα έδειξαν ότι το Ενωμένο Εθνικό Κίνημα εξασφάλισε 63% των ψήφων έναντι 13% για την Αντιπολίτευση.[9]
Την ίδια χρονιά ενεπλάκη στον πόλεμο με τη Νότια Οσετία. Στις 23 Νοεμβρίου του 2008 η αυτοκινητοπομπή που μετέφερε το Σαακασβίλι και τον Πολωνό πρόεδρο Λεχ Καζίνσκι δέχτηκε πυρά ενώ περνούσαν από τα όρια της Νότιας Οσετίας. Τα πυρά ήταν από ρωσικές δυνάμεις, όπως επιβεβαίωσε ο ίδιος ο πρόεδρος της Πολωνίας την επόμενη ημέρα.[10] Η Μόσχα αρνήθηκε τις κατηγορίες για απόπειρα δολοφονίας του Καζίνσκι και του Σαακασβίλι και μίλησε για σκόπιμη πρόκληση από την Τιφλίδα.
Στις 9 Απριλίου του 2009 η αντιπολίτευση ξεκίνησε μαζικές διαδηλώσεις στην Τιφλίδα ζητώντας την παραίτηση του προέδρου και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών[11]. Οι διαδηλωτές θεώρησαν τον Σαακασβίλι ως υπεύθυνο για την στρατιωτική ήττα από τη Ρωσία τον Αύγουστο του 2008 και για τις συνέπειές της. Η Αντιπολίτευση μίλησε για 60 συλλήψεις, κάτι που διαψεύστηκε από τις αρχές[12].
Στις 5 Μαΐου του 2009 η κυβέρνηση ανακοίνωσε την αποτροπή σχεδίου στρατιωτικού πραξικοπήματος, το οποίο αποκαλύφθηκε όταν ξέσπασε στάση στη στρατιωτική βάση Μουχροβάνι.[13].
Η Γεωργία έστειλε τανκς στην εν λόγω βάση και κατηγόρησε τη Μόσχα ότι υποκινεί τη στάση, την παραμονή της διεξαγωγής των στρατιωτικών ασκήσεων της Γεωργίας με το ΝΑΤΟ.[14]. Η Ρωσία αρνήθηκε οποιαδήποτε δική της ανάμιξη στο πραξικόπημα[15].
Ο Σαακασβίλι ανακοίνωσε ότι η κατάσταση είχε τεθεί υπό έλεγχο.[14]
Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του προέδρου ο Γκιόργκι Μαργκβελασβίλι.
Στις 29 Μαΐου 2015 του δόθηκε η ουκρανική υπηκοότητα από τον πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο και διορίστηκε κυβερνήτης της Οδησσού.[16]
Στις 13 Αυγούστου του 2014 καταδικάστηκε εν ερήμην στη Γεωργία για κατάχρηση δημοσίου πλούτου και αναζητείται από τις αρχές της χώρας[17].
Το 2021 καταδικάστηκε από την Ουκρανική δικαιοσύνη σε έξι χρόνια φυλάκιση για κατάχρηση εξουσίας ως κυβερνήτης της Οδησσού και κλείστηκε στις ουκρανικές φυλακές, όπου εκτίει την ποινή του.[18]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
