Μετα-αποικιοκρατία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Μετα-αποικιοκρατία είναι ακαδημαϊκό πεδίο που έχει τις ρίζες του στα μέσα του 20ού αιώνα. Σκοπός της είναι η εξερεύνηση της ιστορίας της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού και η δημιουργία εποικοδομητικής δημόσιας συζήτησης για την κληρονομιά αυτών των δύο όρων που στιγμάτισαν το παγκόσμιο τοπίο κατά τους προηγούμενους αιώνες. Συνδέεται ως επιστημονικό ρεύμα με τον μεταδομισμό και περιγράφει μια «διαλεκτική έννοια»,[1] που από τη μία πλευρά υπερασπίζει την απο-αποικιοκρατία και την πολιτική ανεξαρτησία των πρώην αποικιών από τις μητροπόλεις και από την άλλη σκοπεύει να δημιουργήσει συνείδηση της συνέχισης με άλλα μέσα των ιμπεριαλιστικών-επεκτατικών δομών σε διάφορους τομείς, όπως η οικονομία και η πολιτική.[2]
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η μετα-αποικιοκρατική θεωρία έχει βρει απήχηση, μεταξύ άλλων, στη γεωγραφία, την επιστήμη της ιστορίας, τη λογοτεχνία, την πολιτική επιστήμη, την κοινωνιολογία, την θρησκειολογία και την θεολογία. Μετα-αποικιοκρατικές προσεγγίσεις εξετάζουν τον πολιτισμό και τη ταυτότητα των πληθυσμών των κρατών που σφυρηλατήθηκαν σε ένα αποικιοκρατικό πλαίσιο. Επιδιώκουν λοιπόν την χειραφέτηση των λαών και την ανασυγκρότηση της ανεξάρτητης πολιτιστικής συνείδησης μέσα από τη διαλεκτική επίδραση.