Μεγάλη Γερμανία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Μεγάλη Γερμανία (λατινικά: Germania Magna) ονόμαζαν οι Ρωμαίοι μια μεγάλη και σχετικά ανεξερεύνητη περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης, εκτεινόμενη από το Ρήνο (Δ) έως το Βιστούλα (Α). Με εξαίρεση δύο δεκαετίες κατά την αυτοκρατορική περίοδο ουδέποτε μπόρεσαν να την ελέγξουν, σε αντίθεση με τα εδάφη δυτικά και νότια του Ρήνου (η πολύ μικρότερη Ελάσσων Γερμανία) που αποτέλεσαν σταθερές ρωμαϊκές επαρχίες.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η περιοχή δεν ήταν εθνικά ομοιογενής. Στα δυτικά και κεντρικά σημεία της κατοικείτο από γερμανικά και κελτικά φύλα, ενώ στα ανατολικά της υπήρχαν επίσης Βάλτες, Σκύθες και Σλάβοι. Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι δε γνώριζαν πολλά, παρά μόνο για κάποιες φυλές που ζούσαν στα νότια όριά της. Πιστεύεται ότι ο πρώτος εξερευνητής από τη Μεσόγειο που ήρθε σε επαφή με τους λαούς του κεντρικού - βόρειου τμήματος ήταν ο Πυθέας ο Μασσαλιώτης (περ. 320 π.Χ.) αλλά όσα είδε έμοιαζαν τόσο εξωπραγματικά, που για αιώνες οι συγγραφείς απέφευγαν να τα αναπαραγάγουν, πιστεύοντας ότι είναι ψέματα!