Μείζον Γερμανικό Ράιχ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μείζον Γερμανικό Ράιχ (γερμανικά: Großgermanisches Reich, πλήρης ονομασία: Μείζον Γερμανικό Ράιχ του Γερμανικού Έθνους, γερμανικά: Großgermanisches Reich der Deutschen Nation) είναι το επίσημο όνομα της πολιτικής οντότητας στην Ευρώπη την οποία προσπάθησε να ιδρύσει η Ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[2] Ο Χίτλερ αναφέρει επίσης ένα μελλοντικό κράτος με τίτλο "Γερμανικό Κράτος του Γερμανικού Έθνους" (γερμανικά: Germanischer Staat Deutscher Nation) στο βιβλίο "Ο αγών μου".[3] Οι εδαφικές διεκδικήσεις για το Μείζον Γερμανικό Ράιχ άλλαζαν με την πάροδο του χρόνου. Ήδη από το φθινόπωρο του 1933, ο Χίτλερ οραματιζόταν την προσάρτηση γειτονικών προς τη Γερμανία εδαφών όπως η Βοημία, η Δυτική Πολωνία και η Αυστρία στη Γερμανία, καθώς και στη δημιουργία κρατών δορυφόρων ή κρατών μαριονέτες χωρίς δικές τους οικονομικές και άλλες πολιτικές.[4]
Αυτή η παγγερμανική αυτοκρατορία αναμενόταν πρακτικά να αφομοιώσει όλη τη Γερμανική Ευρώπη σε ένα πολύ διευρυμένο Ράιχ. Εδαφικά, αποτελούνταν από το ήδη διευρυμένο Γερμανικό Ράιχ (αποτελούμενο από τη μεσοπολεμική Γερμανία, την Αυστρία, τη Βοημία-Μοραβία, την Αλσατία-Λορραίνη, το Όιπεν-Μαλμεντί, το Μέμελ, τη Κάτω Στυρία, την Άνω Καρνιόλα, την Κάτω Καρινθία και τη γερμανοκρατούμενη Πολωνία), την Ολλανδία, το φλαμανδικό τμήμα του Βελγίου, το Λουξεμβούργο, τη Δανία, την Ισλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία και τουλάχιστον το γερμανόφωνο τμήμα της Ελβετίας καθώς και το Λίχτενσταϊν.[5]
Η πιο αξιοσημείωτη εξαίρεση ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο σύμφωνα με τον σχεδιασμό δεν θα γινόταν γερμανική επαρχία αλλά θα γινόταν ο θαλάσσιος σύμμαχος και συνεργάτης των Γερμανών.[6] Άλλη μια εξαίρεση ήταν το γερμανόφωνο Νότιο Τιρόλο που ανήκε στην Ιταλία, τον κύριο σύμμαχο της Γερμανίας στην Ευρώπη. Πέρα από τη Γερμανική Ευρώπη, τα σύνορα της Γαλλίας θα αναστρέφονταν στην κατάσταση που ήταν κατά την εποχή της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κάτι που θα σήμαινε την ολοκληρωτική προσάρτηση όλης της Βαλλονίας, της Γαλλικής Ελβετίας και αρκετών εδαφών στη βόρεια και ανατολική Γαλλία.[7] Επίσης, η πολιτική του Ζωτικού χώρου (Lebensraum) σχεδίαζε μια μεγάλη επέκταση της Γερμανίας προς ανατολάς, φτάνοντας μέχρι τα Ουράλια.[8][9] Ο Χίτλερ σχεδίαζε την απέλαση του "πλεονάζοντος" Ρωσικού πληθυσμού δυτικά των Ουραλίων σε περιοχές ανατολικά των Ουραλίων.[10]