Λουίζα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς

Η Λουίζα (γερμ. Louise, 10 Μαρτίου 1776 - 19 Ιουλίου 1810) από τον Οίκο του Μεκλεμβούργου ήταν κόρη του Μεγάλου Δούκα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Πρωσίας.

Λουίζα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Luise zu Mecklenburg (Γερμανικά)
Γέννηση	10  Μαρτίου 1776[1][2][3] Αννόβερο[4]
Θάνατος	19  Ιουλίου 1810[1][2][3] Schloss Hohenzieritz
Αιτία θανάτου	πνευμονία
Τόπος ταφής	Μαυσωλείο του πάρκου του ανακτόρου Σαρλόττενμπουρκ
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Θρησκεία	Λουθηρανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Οικογένεια
Σύζυγος	Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ της Πρωσίας (1793–1810)[5]
Τέκνα	Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄ της Πρωσίας Γουλιέλμος Α΄ της Γερμανίας Αλεξάνδρα Φεοντόροβνα (Καρλότα της Πρωσίας) Κάρολος της Πρωσίας Αλεξανδρινή της Πρωσίας Λουίζα της Πρωσίας Αλβέρτος της Πρωσίας stillborn daughter von Hohenzollern[6] Princess Frederica of Prussia[6] Prince Ferdinand of Prussia[6]
Γονείς	Κάρολος Β΄ του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς και Φρειδερίκη της Έσσης-Ντάρμστατ
Αδέλφια	Τερέζα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς Φρειδερίκη του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς Καρλόττα Γεωργίνα του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς Γεώργιος του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς Κάρολος του Μεκλεμβούργου
Οικογένεια	Οίκος του Μεκλεμβούργου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάξη της Λουίζ
Υπογραφή
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Η Λουίζα Αυγούστα Βιλελμίνη Αμαλία ήταν το έκτο παιδί και η τρίτη κόρη του Καρόλου Β΄ του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς και της Φρειδερίκης, κόρης του Γεωργίου Φρειδερίκου της Έσσης-Ντάρμστατ.

Ο γάμος της με τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο της Πρωσίας ήταν χαρούμενος: στα 13 έτη που ήταν παντρεμένη, έκανε 10 παιδιά, από τα οποία δύο διαδέχθηκαν τον πατέρα τους ως βασιλείς της Πρωσίας.

Η υστεροφημία της παγιώθηκε με την έκτακτη συνάντηση το 1807 με τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη στο Τίλσιτ: έπειτα από τις καταστροφικές απώλειες της Πρωσίας κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους, η Λουίζα συνάντησε τον Αυτοκράτορα για να υπερασπιστεί ευνοϊκούς όρους, ανεπιτυχώς όμως. Ήταν ήδη αγαπητή στους υπηκόους της και η συνάντηση με τον Ναπολέοντα την έκανε να γίνει σεβαστή ως "η ψυχή της εθνικής αρετής".

Το πρόωρο τέλος της σε ηλικία 34 ετών "τη διατήρησε νέα στη μνήμη των μεταγενεστέρων" και έκανε τον Αυτοκράτορα να πει, ότι ο σύζυγός της "έχασε τον καλύτερο υπουργό του". Ο πενθών Βασιλιάς ίδρυσε 4 έτη μετά το Τάγμα της Λουίζας, ως αντίστοιχο του Σιδηρού Σταυρού, για τις γυναίκες.

Τη δεκαετία του 1920 οι συντηρητικές Γερμανίδες ίδρυσαν την Ένωση Βασίλισσα Λουίζα. Η ναζιστική προπαγάνδα θα χρησιμοποιήσει τη Λουίζα ως παράδειγμα της ιδανικής Γερμανίδας.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε το 1793 τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο Γ΄ της Πρωσίας και είχε δέκα τέκνα:

• θνησιγενής κόρη (1 Οκτωβρίου 1794)
• Φρειδερίκος Γουλιέλμος Δ΄ (1795 - 1861), Βασιλιάς της Πρωσίας.
• Γουλιέλμος Α΄ (1797 - 1888), Αυτοκράτορας της Γερμανίας.
• Καρλόττα (μετέπειτα Αλεξάνδρα Φιόντοροβνα) (1798 - 1860), παντρεύτηκε τον Νικόλαο Α΄ της Ρωσίας.
• Φρειδερίκη (1799 - 1800).
• Κάρολος (1801 - 1883), Πρίγκηπας της Πρωσίας.
• Αλεξανδρινή (1803 - 1892), παντρεύτηκε τον Παύλο Φρειδερίκο του Μεκλεμβούργου-Σβερίν.
• Φρειδερίκος Ιούλιος Φερδινάνδος Λεοπόλδος (1804 - 1806).
• Λουίζα (1808 - 1870), παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο των Κάτω Χωρών.
• Αλβέρτος (1809 - 1872), Πρίγκηπας της Πρωσίας.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
2. (Αγγλικά) SNAC. w6jt096g. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Αγγλικά) Find A Grave. 9120728. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
5. p10585.htm#i105848. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
6. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.

Πηγές

• Blackburn, Gilmer W. (1985). Education in the Third Reich: a study of race and history in Nazi textbooks. Albany, NY: State University of New York Press. ISBN 9780873958226.
• Chisholm, Hugh, ed. (1911a). "Louise of Prussia". Encyclopædia Britannica (11th ed.). Cambridge University Press.