Λεβ Γιάσιν
Σοβιετικός ποδοσφαιριστής / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν (ρωσικά: Лев Ива́нович Я́шин , 22 Οκτωβρίου 1929 – 20 Μαρτίου 1990) ήταν Σοβιετικός ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν στη θέση του τερματοφύλακα. Θεωρούμενος ως ο καλύτερος στην θέση του όλων των εποχών,[1][2][3][4] ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος από τη Διεθνή Ομοσπονδία Ιστορίας και Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS), τόσο του 20ού αιώνα, όσο και όλων των εποχών το 2021.[5][6] Ψηφίστηκε 10ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα και ο μόνος τερματοφύλακας σε ειδική ψηφοφορία μεταξύ των νικητών της Χρυσής Μπάλας που διοργάνωσε το γαλλικό περιοδικό France Football το 1999.[7]
1966 | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Λεβ Ιβάνοβιτς Γιάσιν | ||
Ημερ. γέννησης | 22 Οκτωβρίου 1929 | ||
Τόπος γέννησης | Μόσχα, Σοβιετική Ένωση | ||
Ημερ. θανάτου | 20 Μαρτίου 1990 (60 ετών) | ||
Τόπος θανάτου | Μόσχα, Σοβιετική Ένωση | ||
Ύψος | 1,89 μ. | ||
Θέση | Τερματοφύλακας | ||
Ομάδες νέων | |||
1949–1950 | ΦΚ Ντιναμό Μόσχας | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1950–1970 | ΦΚ Ντιναμό Μόσχας | 326 | (1) |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1954–1967 | ΕΣΣΔ | 74 | (0) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1971–1972 | ΦΚ Ντιναμό Μόσχας (βοηθός) | ||
1972–1974 | ΦΚ Ντιναμό Μόσχας | ||
Τίτλοι
| |||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Αγωνίστηκε σε όλη τη σταδιοδρομία του σε ένα σύλλογο, τη Ντιναμό Μόσχας, στην οποία καθιερώθηκε και πρωταγωνίστησε σε σχετικά μεγάλη ηλικία. Εξαιρετικός καινοτόμος ενός ρόλου που ιστορικά δεν μπορεί να υποστεί μεγάλες αλλαγές, έφερε επανάσταση στη θέση του τερματοφύλακα επιβάλλοντας την εξουσία του σε ολόκληρη την άμυνα. Με φωνητική παρουσία στο τέρμα, κατεύθυνε τους αμυντικούς του, απομακρύνονταν από την εστία για να ανακόψει επιθετικούς, που έγιναν σε μια στιγμή που οι τερματοφύλακες αγωνιζόνταν τα 90 λεπτά όρθιοι στο τέρμα τους.[2][8] Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1956 τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους καλύτερους τερματοφύλακες του κόσμου, ενώ οι εμφανίσεις του άφησαν ανεξίτηλη εντύπωση στο παγκόσμιο κοινό στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, το πρώτο που μεταδόθηκε διεθνώς. Είναι ο μόνος τερματοφύλακας που έχει κερδίσει το βραβείο της Χρυσής Μπάλας.[9] Το 2011 ήταν ο πρώτος τερματοφύλακας που έγινε μέλος και από τα 15 πρώτα μέλη που εισήχθησαν στην Αίθουσα Φήμης του Ποδοσφαίρου (Salón de la Fama del Fútbol) στην Πατσούκα, της πολιτείας Ιδάλγο του Μεξικού.[10][11]