Δηλητηριώδες ψάρι που ζει κυρίως στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο λαγοκέφαλος (επιστημονική ονομασία: Lagocephalus sceleratus ή Χριστίνα ή κρις φις) είναι ψάρι που ζει κυρίως στον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Μετά το 2003 εμφανίστηκε και στη Μεσόγειο, καθώς και στο Αιγαίο, ως λεσσεψιανός μετανάστης, μεταναστεύοντας δηλαδή από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω της διώρυγας του Σουέζ στη Μεσόγειο.[1] Η κατανάλωσή του χωρίς να απομακρυνθούν πριν το μαγείρεμα μέρη του που περιέχουν τη δηλητηριώδη τοξίνη τετραδοτοξίνη, μπορεί να επιφέρει αναπνευστικές διαταραχές, ανεπάρκεια του κυκλοφορικού συστήματος, μυική παράλυση, ακόμη και θάνατο.
| Λαγοκέφαλος | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Διώνυμο | ||||||||||||
| Lagocephalus sceleratus Gmelin, 1789 | ||||||||||||
Το είδος είναι κοινό στα τροπικά νερά των ωκεανών της Ινδίας και του Ειρηνικού και τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται προς τη δυτική Μεσόγειο. Έχει βρεθεί στις ακτές του Ισραήλ, νότια της Τουρκίας, στην Κύπρο, στις νότιες ακτές της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Κρήτη και στη Ρόδο. Το 2013 βρέθηκε στα ύδατα του νησιού Λαμπεντούζα στην κεντρική Μεσόγειο[2], το 2015 στα ανοικτά της Μάλτας και σε νερά κοντά στην πόλη Μπέτσιτσι του Μαυροβουνίου, στη νοτιοανατολική Αδριατική Θάλασσα[3]. Ένα δείγμα πιάστηκε στο Γκρισάν (Γαλλία) το καλοκαίρι του 2014[4]. Οι ελληνικές αρχές εξέδωσαν προειδοποίηση σχετικά με τα ψάρια[5].
Στην πατρίδα του, την Ερυθρά Θάλασσα, ο λαγοκέφαλος ζει σε βραχώδεις πυθμένες, από ρηχά παράκτια νερά μέχρι νερά βάθους 250 μέτρων.
Τον Δεκέμβριο του 2018, το "A Semana", μια εφημερίδα του Πράσινου Ακρωτηρίου στη Δυτική Αφρική, δημοσίευσε ότι αυτό το ψάρι πιάστηκε στα ύδατα της περιοχής. Συνεπώς, δόθηκε προειδοποίηση σε όλους τους ψαράδες και τον γενικό πληθυσμό για τους θανατηφόρους κινδύνους που φέρει η κατανάλωσή του[6].
Ο λαγοκέφαλος μοιάζει πολύ με τις τετραοδοντίδες (ευρέως γνωστές ως ψάρια-φούσκες), αλλά είναι πιο επιμήκης και με συμμετρική ουρά. Η πλάτη του είναι γκρι ή καφέ με πιο σκούρα σημεία και έχει λευκή κοιλιά. Μια χαρακτηριστική ασημένια ζώνη τρέχει κατά μήκος των πλευρών του ψαριού. Ο λαγοκέφαλος μπορεί να έχει μήκος συνήθως έως και 40 εκατοστά. Το μέγιστο μήκος του μπορεί να φτάσει σε 110 εκατοστά και το μέγιστο βάρος του 7 κιλά. Δεν έχει λέπια και διαθέτει 4 μεγάλα δόντια.[7] Θηρεύει τα βενθικά ασπόνδυλα. Τα αυγά του μπορούν να βρεθούν στο πέλαγος.
Παρόμοια με άλλα ψάρια φούσκα, ο ασημένιος λαγοκέφαλος είναι εξαιρετικά δηλητηριώδης όταν φαγωθεί, καθώς περιέχει τετροδοτοξίνη στις ωοθήκες του και σε μικρότερο βαθμό στο δέρμα, στους μυς και στο συκώτι του, η οποία τον προστατεύει από τους θηρευτές. Γίνεται τοξικό, αφού τρώει βακτήρια που περιέχουν τη τοξίνη[8]. Αυτή η θανατηφόρα ουσία προκαλεί παράλυση των μυών, η οποία μπορεί να προκαλέσει στα θύματα διακοπή της αναπνοής ή καρδιακή ανεπάρκεια. Θανατηφόρα περιστατικά έχουν παρουσιαστεί στην Αίγυπτο και το Ισραήλ.
Ο λαγοκέφαλος θεωρείται οτι βρίσκεται πολυ ψηλά στην τροφική αλύσιδα, καθιστώντας τον, δύσκολο θηραμα. Σε όλη την διάρκεια της 18χρονης παρουσίας του στην Μεσόγειο Θαλασσα, μονο μια φορά εχει καταγραφεί να αποτελεί τροφή και αυτο απο την χελώνα Caretta caretta.[9]
Λόγω αυτου το γεγονότος, η επιστημονική κοινότητα, δεν εχει βρει τρόπο αντιμετώπισης και ακόμα αναμένει διαδικασίες φυσικής εξέλιξης να δωσουν λύση στο πρόβλημα αυτό.[9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
