![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/Bernhard_roetzel543.jpg/640px-Bernhard_roetzel543.jpg&w=640&q=50)
Κοστούμι
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το κοστούμι είναι ένα σετ ενδυμάτων που αποτελείται από παντελόνι και σακάκι από το ίδιο ύφασμα.[1]
![]() |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: πλαίσιο Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Συνήθως συνδυάζεται ενδυματολογικά μαζί με επίσημο πουκάμισο, γραβάτα και δερμάτινα παπούτσια. Στον δυτικό κόσμο θεωρείται ως ένα ημιεπίσημο ενδυματικό σύνολο. Το κοστούμι προήλθε από τη Βρετανία του 19ου αιώνα, εποχή κατά την οποία οι άνδρες φορούσαν μακρύ σακάκι (ρεντιγκότα) με γιλέκο από διαφορετικό ύφασμα και παντελόνι από ένα άλλο ύφασμα. Στην αρχή ο συνδυασμός από ταιριαστό σακάκι, γιλέκο και παντελόνι -ένα κοστούμι- φοριόταν μόνο σε ανεπίσημες και αθλητικές περιστάσεις όπως η ιππασία. Μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1930, το κοστούμι έγινε το πλέον αποδεκτό ντύσιμο για όλους τους άνδρες εργαζόμενους σε γραφεία.
Δύο κοστούμια μπορούν να διαφέρουν ριζικά μεταξύ τους ανάλογα με το σχέδιο, τη μορφή τους και πολλούς άλλους παράγοντες. Μερικοί από αυτούς είναι το κόψιμο, το ύφασμα, το χρώμα, το αν θα αποτελείται από δύο ή τρία κομμάτια, το αν θα είναι μονόπετο ή σταυρωτό κτλ. Ένα κοστούμι δύο τεμαχίων αποτελείται από παντελόνι και σακάκι ενώ σε αυτό των τριών τεμαχίων προστίθεται και ένα γιλέκο. [2]
Το κοστούμι, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, τελειοποιήθηκε από τους ράφτες της Σάβιλ Ρόου, γεγονός που συνέδεσε την ποιότητα αυτού του συνόλου ρουχισμού με την έννοια της κατά παραγγελία ραπτικής (bespoke). Στην Σάβιλ Ρόου, δημιουργήθηκε από τον οίκο Henry Poole για λογαριασμό του τότε πρίγκιπα της Ουαλίας το πρώτο σμόκιν, ένα πιο κομψό και ελαφρύ κοστούμι για επίσημες βραδινές περιστάσεις.
Αρχικά, τα κοστούμια φτιάχνονταν από ύφασμα της επιλογής του πελάτη. Αυτή είναι εν συντομία η μέθοδος του bespoke (κατά παραγγελία). Κάθε ένδυμα αυτής της κατηγορίας είναι κατασκευασμένο για να ταιριάζει αποκλειστικά σε έναν συγκεκριμένο πελάτη με βάση τις προτιμήσεις, την αισθητική και τη σωματική του διάπλαση [3]. Γι' αυτόν το λόγο, ένα bespoke ρούχο αντανακλά έντονα την προσωπικότητα αυτού που το φορά.[4] Από τη δεκαετία του 1960, όπου και εμφανίστηκε η μαζική παραγωγή στον τομέα της ένδυσης, έκαναν γνωστή την παρουσία τους και νέοι μέθοδοι κατασκευής[5] . Επί του παρόντος, ένα κοστούμι μπορεί να προσφέρεται με τρεις τρόπους:
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/66/Bernhard_roetzel543.jpg/640px-Bernhard_roetzel543.jpg)
- Κατά παραγγελία , ή bespoke στα αγγλικά, το κοστούμι προσαρμόζεται στα μέτρα του πελάτη και στις προτιμήσεις του μέχρι και τις τελευταίες λεπτομέρειες. Αυτή η μέθοδος, όντας πιο ακριβή από τις άλλες δύο, συμβάλλει στη μέγιστη δυνατή ποιότητα και χαρίζει μεγάλη αίσθηση πολυτέλειας.
- Επί μέτρω, ή made-to-measure στα αγγλικά, όπου προσαρμόζεται ένα προκατασκευασμένο κοστούμι για να ταιριάζει στα μέτρα του πελάτη. Λεπτομέρειες όπως κόψιμο, σχέδιο και ύφασμα έχουν αποφασιστεί εκ των προτέρων από τον κατασκευαστή. Έτσι διατηρείται η ποιότητα και η εφαρμογή του ρούχου αλλά χάνεται η μοναδικότητα και ο χαρακτήρας του. Αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επιλογή μετά το bespoke και το κόστος της είναι σχεδόν το ίδιο με τα έτοιμα κοστούμια. Αρκετοί κορυφαίοι οίκοι κατά παραγγελίας ραπτικής παρέχουν αυτήν την υπηρεσία, όπως οι ράφτες της Σάβιλ Ρόου στην Βρετανία και το Βespoke Athens στην Ελλάδα.
- Έτοιμο για φόρεμα, ή off-the-rack στα αγγλικά, σε αυτήν την περίπτωση το κοστούμι φοριέται ως έχει. Μολονότι αυτός ο τρόπος έχει ταυτιστεί με τη χαμηλή ποιότητα, κορυφαίοι οίκοι όπως η Kiton, η Brioni και δευτερευόντως οι Brooks Brothers προσφέρουν πέρα από τις πρώτες δύο μεθόδους και έτοιμα ρούχα σε αρκετά υψηλή ποιότητα.[6]