Κομητεία του Φοντί
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κομητεία του Φοντί ήταν αρχικά έδαφος, φέουδο, του Δουκάτου της Γκαέτα κι έπειτα πολιτική οντότητα του Βασιλείου της Νάπολης, από το 1140, στην Ιταλική χερσόνησο κατά τον μεσαίωνα.
Η Κομητεία αρχικά δημιουργήθηκε κατά τον 10ο αιώνα όταν ο Πάπας Ιωάννης Η΄ παραχώρησε τις πόλεις Φοντί και Τραέττο, που ανήκαν στις παπικές κτήσεις, στο Δουκάτο της Γκαέτα σαν ανταμοιβή στον δούκα Ντοκιμπίλη Α΄ για το σπάσιμο της συμμαχίας που είχε με τους Σαρακηνούς[1]. Ο Ντοκιμπίλης στην διαθήκη που άφησε όριζε τον γιο του Μαρίνο Β΄ δούκα της πόλης και πρώτο κυβερνήτη του φέουδου από το 954[2]. Η κομητεία κυβερνήθηκε κυρίως από την Οικογένεια Γκαετάνι, τους ντ΄ Ακουίλα, αργότερα από τους ντ΄ Ακουίλα-Καετάνι , τους Κολόννα και τους Σάγκρο.